Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναρωτιούνται γιατί η αγορά εξοχικής κατοικίας και της τουριστικής διαμονής γενικότερα δεν τρέχει. Η απάντηση είναι απλή και σίγουρα θα την έχουν δώσει εκείνοι που βρέθηκαν σε κάποια από τα μεγάλα τουριστικά θέρετρα της χώρας. Για παράδειγμα βλέποντας τον τρόπο που κινείται πλέον η αγορά τουριστικών υπηρεσιών σε «επώνυμο» νησί του Ιονίου καταλαβαίνει ακόμα και ο πιο αδαής γιατί η ζήτηση για εξοχική κατοικία από το εξωτερικό είναι καταδικασμένη. Καταρχήν η τουριστική αγορά του πιο «επώνυμου» τουριστικού προορισμού της χώρας παραπέμπει σε τουριστικό «σουπερ μάρκετ» μη επώνυμων προϊόντων. Με απλά λόγια όλη η αγορά κινείται σε ρυθμούς μαζικής κατανάλωσης χωρίς κανένα στοιχείο προσωπικής εξυπηρέτησης. «Αυτό ζητά η αγορά και αυτό δίνουμε» υποστηρίζουν οι άνθρωποι του τοπικού τουρισμού που παράλληλα ρίχνουν τις ευθύνες στα τουριστικά πρακτορεία που έχουν μεταβάλλει το «νησί σε τουριστικό προορισμό χαμηλού κόστους.» Ελάχιστοι όμως είναι εκείνοι που αναζητούν τρόπους για να αλλάξει αυτή η εικόνα ώστε να λειτουργήσει όχι μόνο η τουριστική βιομηχανία αλλά και όλες οι υπόλοιπες δραστηριότητες που συνδέονται με αυτή. Οι περισσότεροι απλώς συντηρούνται και εκμεταλλεύονται αυτή τη στρεβλή κατάσταση διώχνοντας έτσι και τους τελευταίους εναπομείναντες τουρίστες υψηλού εισοδηματικού επιπέδου. Για παράδειγμα ένας τουρίστας που θέλει να γνωρίσει το νησί θα υποστεί μία τεράστια ταλαιπωρία –κυρίως οικονομική- αν θελήσει να χρησιμοποιήσει ταξί. Οι αυθαίρετες τιμολογήσεις που αγγίζουν τα όρια της κερδοσκοπίας κάνουν κάθε άνθρωπο να αισθανθεί ότι στην καλύτερη περίπτωση των εξαπατούν και στη χειρότερη ότι τον κλέβουν. Φυσικά αν η εξαπάτηση αυτή επαναληφθεί τότε ο συγκεκριμένος τουρίστας όχι μόνο δεν θα επιστρέψει αλλά και δεν θα θέλει να ακούσει πια ούτε λέξη για τον συγκεκριμένο προορισμό. Ανάλογα παραδείγματα μπορεί να βρεθούν σε κάθε μορφής δραστηριότητες που συνδέονται με τον τουρισμό. Αυτή όμως είναι η πλέον ασφαλής μέθοδος για να υποβαθμισθεί όχι μόνο η τουριστική βιομηχανία αλλά και κάθε δραστηριότητα που συνδέεται με αυτή όπως για παράδειγμα εκείνη της εξοχικής κατοικίας. Επομένως η απάντηση στο ερώτημα γιατί η Ελλάδα δεν τραβά τις επενδύσεις όπως συμβαίνει με την Ισπανία, την Πορτογαλία αλλά και τις χώρες της Βόρειας Αφρικής θα πρέπει καταρχήν να αναζητηθεί στην ίδια την αγορά και την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει. Οι ξένοι άλλωστε που θέλουν να ¨ρίξουν τα ωραία τους τα χρήματα στην Ελλάδα για την αγορά μίας εξοχικής κατοικίας γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι είναι επισκέπτες και για αυτό αναζητούν υψηλή ποιότητα υπηρεσιών φιλοξενίας, υγείας επικοινωνίας . Όσο η ελληνική αγορά εμφανίζεται ανίκανη να τους τα προσφέρει τόσο θα απομακρύνεται η προοπτική να γίνουν επενδύσεις αυτής της μορφής στην Ελλάδα.