Το αδιέξοδο των κατασκευαστικών

Ο όγκος εργασιών των κατασκευαστικών το τελευταίο τρίμηνο του 2010 υποχώρησε κατά 33,5% (επιπλέον στη διόρθωση κατά σχεδόν 28% το 2009). Τον περασμένο Γενάρη δε η μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας έφτασε το 62%. Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Ανωνύμων Περιορισμένης Ευθύνης & Προσωπικών Τεχνικών Εταιρειών (ΣΑΤΕ), ο ένας στους πέντε εργαζόμενους στον κατασκευαστικό κλάδο έμεινε άνεργος από το φθινόπωρο του 2008 έως και το φθινόπωρο του 2010. Με ανεπίσημες εκτιμήσεις η κατάσταση είναι δραματική από την αρχή του έτους, καθώς ακόμη και σε μεγάλα εργοτάξια έχει κατέβει ο ρυθμός παραγωγής, έχουν μειωθεί οι βάρδιες και έχουν απολυθεί εργαζόμενοι. Είναι ενδεικτικό πως ακόμη και στα μεγάλα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα οι κοινοπραξίες έχουν προχωρήσει το τελευταίο τρίμηνο σε απολύσεις. Δεν είναι τυχαίο πως ισχυρές (μέχρι την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων) εταιρείες έκλεισαν (Θεμελιοδομή, ΔιεΚάτ, Betanet κ.ά.), ζήτησαν προστασία από τους πιστωτές μέσω του άρθρου 99 (ΑττιΚατ, Μεσοχωρίτης, Εδραση) ή βρίσκονται σε οριακό σημείο λειτουργίας. Ανεπίσημα το Δημόσιο (πηγή του αρμόδιου υπουργείου Υποδομών) παραδέχεται πως στο πρώτο τρίμηνο του 2010 οι οφειλές προς τις εταιρείες του κλάδου φτάνουν το 1,8 δισ. ευρώ, ωστόσο οι κατασκευαστές ανεβάζουν το συνολικό ποσό σε πάνω από 2,5 δισ. ευρώ. Αυτό γιατί εκτός από τις βεβαιωμένες υποχρεώσεις υπάρχει μία μεγάλη πίτα που αφορά είτε πιστοποιημένες οφειλές είτε χρέη φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ενώ υψηλές είναι οι εκκρεμότητες από μη επιστροφή ΦΠΑ.

Παράγοντες του κλάδου σημειώνουν πως το Δημόσιο αρνείται να παραλάβει κατασκευασμένα έργα, κωλυσιεργεί να υπογράψει πρωτόκολλο παραλαβής, με συνέπεια το κόστος να επιβαρύνει τις εταιρείες. Τελευταία μορφή ντόμινο έχει προσλάβει η μη παραλαβή μικρομεσαίων έργων στις διοικητικές περιφέρειες, σε μεγάλους και μικρότερους δήμους, ενώ υπηρεσίες του ευρύτερου τομέα καθυστερούν ακόμη και πέραν των 6-8 μηνών