Η απόφαση του υπουργείου Οικονομικών να καταθέσει αργά χθές το βράδυ τη τροπολογία για την αύξηση της φορολογίας σε γονικές παροχές , κληρονομιές και δωρεές είναι ΑΝΕΞΗΓΗΤΗ. Αρχικά , στη σύσκεψη του δημοσιογραφικού επιτελείου της ηλεκτρονικής μας εφημερίδας κρίναμε ότι επρόκειτο για μία κίνηση πανικού. Όσο πέρναγε η μέρα , και οι δεύτερες σκέψεις άρχισαν να κυριαρχούν άρχισε να διαμορφώνεται ένα νέο πλαίσιο κεντρικό σημείο του οποίου ήταν ότι η κίνηση αυτή δεν ήταν αποτέλεσμα πανικού αλλά ήταν μία απόφαση που έχει όλα τα στοιχεία του ερασιτεχνισμού και της έλλειψης πολιτικής σκέψης αφού είναι :
-πρόχειρη καθώς ούτε λόγο ούτε πολύ προβλέπει την καταβολή του τιμήματος μετά την 1η Μαϊου με τους φορολογικούς συντελεστες που θα ισχύουν τότε και με αντικειμενικές αξίες που πιθανόν να αλλαξουν.
-επίφοβη ως προς την συνταγματικότητα των ρυθμίσεων της αφού θέτει θέμα αναδρομικότητας στης επιβολή της φορολογίας
-αναποτελεσματική αφού δεν θα υπάρξει κανένας για να κάνει οποιαδήποτε μεταβίβαση χωρίς να ξέρει το κόστος της
-πολιτικά κοστοβόρα , αφού επαναφέρει τακτικές αιφνιδιασμού για τις οποίες ως αξιωματική αντιπολίτευση το ΠΑΣΟΚ είχε κατηγορήσει την τότε Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας
-υποκριτική, αφού μπορεί να δώσει επιχειρήματα σε όσους μέχρι σήμερα έχουν χαρακτηρίσει τις εξαγγελίες περί διαλόγου και διαφάνειας ως προσχηματικές.