Κηφισίας: Το όραμα του Δοξιάδη που έφερε υπεραξίες

Αν υπάρχει αυτή την στιγμή ένα εμπορικό κέντρο στην πόλη αυτό θα πρέπει να αναζητηθεί στην Λεωφόρο Κηφισίας. Η ανάπτυξη τριών εμπορικών κέντρων αλλά και η εγκατάσταση των μεγαλύτερων επιχειρήσεων της χώρας σε γραφειακούς χώρους που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή , την έχει καταστήσει σε ρυθμιστή τόσο της αγοράς των γραφειακών χώρων όσο και της εμπορικής δραστηριότητας. Το 1960 ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης προέβλεπε και σχεδίαζε τη μεταφορά του διοικητικού κέντρου της Αθήνας γύρω από την τομή τής Εθνικής Οδού και ενός μελλοντικού, κάθετου προς αυτήν, αυτοκινητόδρομου που θα οδηγούσε από τα Μεσόγεια στην Πελοπόννησο. Πενήντα χρόνια μετά, το όραμα του έγινε παραγματικότητα με το κόμβο της Κηφισίας με την Αττική Οδό. Η εξέλιξη της Κηφισίας σε εμπορικό και γραφειακό κέντρο ήταν αποτέλεσμα σειράς παραγόντων όπως η έλλειψη ελεύθερη γης για την ανάπτυξη σύγχρονων εμπορικών και γραφειακών χώρων στο κέντρο της πρωτεύουσας , τα τεράστια προβλήματα πρόσβασης αλλά και η μετακίνηση πληθυσμού απο το κέντρο στα βόρεια προάστεια της πόλης. Όπως είναι αναμενόμενο, οι εξελίξεις αυτές επέφεραν σημαντικές μεταβολές στην άμεση και την ευρύτερη περιοχή του κόμβου . Ο δήμος Αμαρουσίου, με επίκεντρο τον άξονα της λεωφόρου Κηφισίας, έγινε ο δεύτερος σημαντικότερος πόλος έλξης στην αγορά εργασίας της Αττικής (μετά τον δήμο Αθηναίων). Το 2001 εισέρρεαν καθημερινά στο Μαρούσι 33.500 εργαζόμενοι από άλλες περιοχές, με αφετηρία το σύνολο σχεδόν των δήμων της Αττικής. Μεγαλύτερη συμμετοχή στις μετακινήσεις αυτές είχαν κάτοικοι των πλησιέστερων δήμων, ενώ εμφανιζόταν και σαφής κοινωνικοεπαγγελματική διαφοροποίηση των μετακινουμένων ανάλογα με τον δήμο προέλευσης Την τοπική αγορά εργασίας συμπλήρωναν περίπου 13.000 απασχολούμενοι που διέμεναν στα όρια του δήμου. Οι μεταβολές στην περιοχή του συγκοινωνιακού αυτού κόμβου επηρέασαν και την κοινωνικοεπαγγελματική σύνθεση των κατοίκων της περιοχής. Ο "εξευγενισμός" της περιοχής δεν αφορά μόνο την κοινωνική σύνθεση των κατοίκων. Αφορά περισσότερο την υψηλή συγκέντρωση νέων μορφών ψυχαγωγίας και κατανάλωσης ,που στόχευαν στη ζήτηση που προέρχεται απο μεσαία και υψηλά εισοδήματα . Παρόμοια μοντέλα έχουν αναπτυχθεί εδώ και δεκαετίες σε εξωαστικές περιοχές των ΗΠΑ (και αργότερα στη Δυτική Ευρώπη) στοχεύοντας στη ζήτηση των κοντινών σε αυτές και συνήθως αμιγώς μεσοαστικών προαστίων.