'Εγκλημα στις παραλίες.

Το σχέδιο νόμου για τον αιγιαλό και την παραλία, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε καταστροφή αυτού του μοναδικού ελληνικού πλούτου καθώς: Νομιμοποιεί επιχειρηματικής χρήσης αυθαίρετα και καταπατήσεις έναντι τιμήματος και δίχως ουσιαστική εκτίμηση περιβαλλοντικής επίπτωσης. Επιτρέπει την ολοκληρωτική κατάληψη παραλιών από επιχειρηματικές εκμεταλλεύσεις. Καταργεί στην πράξη τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού και θέτει στη διακριτική ευχέρεια του ιδιοκτήτη του ακινήτου να «αφήσει σε κοινή χρήση το τμήμα του ακινήτου που καταλαμβάνεται από τη ζώνη παραλίας». Αφήνει εκτός προστασίας την παρόχθια ζώνη πολλών και μεγάλων λιμνών, τις οποίες χαρακτηρίζει ως «μικρές» και οι περισσότερες από τις οποίες αποτελούν πολύτιμο οικολογικό πόρο. Καθιστά προαιρετική τη χάραξη παραλίας, υποβαθμίζοντας έτσι σοβαρά την οριοθέτηση της ζώνης προστασίας και τη διαπίστωση παρανομιών και καταπατήσεων. Αγνοεί τον προ τριετίας νόμο για τη βιοποικιλότητα που επιβάλλει την οριοθέτηση και προστασία της «κρίσιμης παράκτιας ζώνης» . Περιβαλλοντικές οργανώσεις και μεμονωμένοι πολίτες υπερασπίζονται την προστασία της ως κοινόχρηστο αγαθό και πόρο για τις επόμενες γενεές. Χαρακτηριστικό είναι ότι ομάδα που δημιουργήθηκε στο Facebook ( ΣΤΟΠ στην καταστροφή των ελληνικών αιγιαλών) με στόχο την απόσυρση του νομοσχεδίου συγκέντρωσε σε ελάχιστες μέρες περισσότερα από 5.500 μέλη. Το σχέδιο νόμου για τον αιγιαλό και την παραλία δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση τη Μεγάλη Πέμπτη. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση , στόχος του είναι «εκτός από τη συνολική οριοθέτηση του αιγιαλού, που απλουστεύει από μόνη της τις διαδικασίες αξιοποίησης, η περαιτέρω απλούστευση των διαδικασιών διαχείρισης και αξιοποίησης των παράκτιων, παραλίμνιων και παραποτάμιων κοινοχρήστων εκτάσεων, της έκδοσης των αδειών παραχώρησης της χρήσης για την οικονομική αξιοποίηση των κοινοχρήστων πραγμάτων, καθώς και της εκτέλεσης των αναγκαίων έργων για την εθνική οικονομία, με σεβασμό στο ευαίσθητο περιβάλλον της παράκτιας ζώνης και με διασφάλιση στον απαραίτητο βαθμό της κοινής χρήσης». Ομως, περιβαλλοντικές οργανώσεις (όπως οι WWF, Ορνιθολογική Εταιρεία, ΑΡΧΕΛΩΝ) και ερευνητικοί φορείς (όπως το ΕΛΚΕΘΕ), που συμμετείχαν στη δημόσια διαβούλευση, εκτιμούν ότι η εντατική οικονομική εκμετάλλευση της παράκτιας ζώνης, η νομιμοποίηση παρανομιών και η διευκόλυνση της κατασκευής μόνιμων έργων θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη καταστροφή σε ένα από τα σημαντικότερα αγαθά της χώρας.