Στον "αέρα" τα ακίνητα σε 10.000 οικισμούς

Πανικός επικρατεί  σε περισσότερους από 10.000 οικισμούς προ του 1923, σε όλη τη χώρα. Πάνω από 300.000 ακίνητα, αν και έχουν ανεγερθεί με έγκριση της πολιτείας, αμφισβητούνται τώρα τόσο ως προς το δασικό χαρακτήρα όσο και ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς τους. Στους συγκεκριμένους οικισμούς χιλιάδες ακίνητα είναι στο "αέρα" παρά το γεγονός ότι το ίδιο το Δημόσιο έχει εγκρίνει πραξεις όπως: μεταβιβάσεις ακινήτων, εκδόσεις οικοδομικών αδειών, εκτέλεση δημοσίων έργων του κράτους και των οργανισμών κοινής ωφέλειας κ.λπ. Εν τω μεταξύ από το σύνολο των 12.500 οικισμών προ του 1923 και των λεγόμενων μικρών οικισμών (κάτω των 2.000 κατοίκων) της χώρας, μόνον 2.500 οικισμοί είναι ενταγμένοι σε προεδρικά πολεοδομικά διατάγματα της περιόδου 1979-1985, με τα οποία καλύφθηκε το έκνομο των οριοθετήσεων έως το 1979 από τις παλιές νομαρχίες.Ο κύριος όγκος των 10.000 οικισμών, που οι αποφάσεις πολεοδόμησης και τα όρια επέκτασής τους στερούνται νόμιμης έγκρισης, υπάγονται πανηγυρικά στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.

Το πρόβλημα έχει ήδη εκδηλωθεί σε δήμους της βορειανατολικής Αττικής (Ανοιξη, Αγιος Στέφανος κ.λπ.), όπου έχουν ήδη «παγώσει» οι μεταβιβάσεις ακινήτων, ενώ παράλληλα έχει επιβληθεί απαγόρευση έκδοσης οικοδομικών αδειών τόσο για νέα κτήρια όσο και για προσθήκες και συντηρήσεις σε υπάρχοντα κτήρια. Σταδιακά το πρόβλημα εκδηλώνεται σε όλους τους οικισμούς αυτής της κατηγορίας. Ιδιοκτήτες ακινήτων, που βρίσκονται στο συνεκτικό τμήμα πυκνοδομημένων οικισμών με οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί προ δεκαετιών, σε περιπτώσεις μεταβολών επί του ακινήτου τους καλούνται να περάσουν από το Δασαρχείο, όπου σε πολλές περιπτώσεις τούς περιμένουν εκπλήξεις. Τα ακίνητα καταγράφονται στα α ως δασικά και οι ίδιοι έρχονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες του νόμου ως καταπατητές δημόσιων δασικών εκτάσεων. Αυτό σε ό,τι αφορά πολίτες που μπλέκουν στα γρανάζια των νόμων, χωρίς να ευθύνονται, συμβαίνει για δύο λόγους:

1 Για τμήματα εντός των προϋφιστάμενων οικισμών του 1923 έχουν εκδοθεί από τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις αποφάσεις αναδάσωσης, πράξεις κανονιστικού περιεχομένου μεταγενέστερα της οριοθέτησης των οικισμών, οι οποίες στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων δεν κάνουν καμία αναφορά στα όρια των οικισμών. Οι ιδιοκτησίες που εμπίπτουν στα όρια των αποφάσεων αναδάσωσης θεωρούνται αυτομάτως δασικές και αρχίζει ο κύκλος των προβλημάτων.

2 Οι δασικές υπηρεσίες από το 1940, που καθορίστηκαν πρώτη φορά τα όρια των οικισμών, μέχρι πρόσφατα χορηγούσαν βεβαιώσεις για να εκδοθούν άδειες οικοδομής σε περιοχές που είχαν χαρακτηριστεί δημόσιες διακατεχόμενες. Το ΣτΕ με απόφασή του θεώρησε παράνομες αυτές τις βεβαιώσεις, όταν διαπιστώθηκαν πολλές περιπτώσεις που ο ένας ιδιοκτήτης έπαιρνε βεβαίωση ότι το ακίνητό του δεν είναι δασικό και οικοδομούσε, ενώ ο όμορος ιδιοκτήτης δεν μπορούσε να το οικοδομήσει λόγω αρνητικής βεβαίωσης του δασάρχη. Όλο και περισσότεροι δήμαρχοι «πολιορκούν» το υπουργείο, ζητώντας νομοθετική ρύθμιση. Προτείνουν να οριστεί ότι κυρώνονται όλες οι ανίσχυρες πολεοδομικές πράξεις της διοίκησης, ώστε οι οικισμοί να αποκτήσουν ξανά ισχυρά πολεοδομικά σχέδια και νόμιμα όρια. Η λύση που αναζητά η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ επιδιώκεται να μην προσκρούει σε θέματα συνταγματικότητας.