Ορισμένες φορές σκέπτομαι τι θα γράφουν οι ιστορικοί του μέλλοντος όταν θελήσουν να περιγράψουν αυτή την περίοδο που περναμε. Θα την χαρακτηρίσουν άραγε ως μία απο τις πλέον δύσκολες που έχει περάσει η Ελλάδα απο το 1974 μέχρι σήμερα; θα την χαρακτηρίσουν ως περίοδο κυριαρχίας της βλακείας και του ερασιτεχνισμού; περίοδο που τα προσωπικά οφέλη υπερίσχυσαν των συλλογικών ; Όπως και να την χαρακτηρίσουν θεωρώ ότι η περίοδος αυτή θα μέινει στην ιστορία ως το κλείσιμο ενός κύκλου βίαιης αναδιανομής εισοδήματος που θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση του πλούτου. Όποιος δεν το πιστεύσει ας κάνει μία βόλτα στις τράπεζες να μάθει ποιοί έχουν σήμερα πρόσβαση στα δανειακά κεφάλαια. Σίγουρα όχι ο μικροεπιχειρηματίας ή ο μικροβιοτέχνης που νοιώθει την γη να φεύγει απο τα πόδια του και τη ζωή του να αλλάζει. Αν θέλουμε να δούμε τι θα γίνει την επόμενη μέρα ας μελετήσουμε λίγο τον κλάδο των μεγάλων κατασκευαστικών. Πόσες ήταν πριν απο 10 μόλις χρόνια και πόσες είναι σήμερα.Θα καταλάβει πολλά για το τι έρχεται...