Ποιοι κερδίζουν απο την κρίση;

Την κρίση στην περιφέρεια της Ευρωζώνης την προκάλεσε η ίδια η υιοθέτηση του ευρώ, που έδωσε τη δυνατότητα στις μεγάλες τράπεζες της Ευρώπης και των ΗΠΑ να προσφέρουν εξαιρετικά χαμηλότοκα κερδοσκοπικά δάνεια υψηλού κινδύνου. Οταν έσκασε αυτή η «φούσκα», κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες τήρησαν τουλάχιστον ύποπτη στάση και αντί να αφήσουν τους κερδοσκόπους να χρεοκοπήσουν, μετέτρεψαν τα δάνεια αυτά σε δημόσιο χρέος, το οποίο τώρα καλούνται να πληρώσουν οι Ευρωπαίοι. Στην Ισπανία οι τοπικές τράπεζες, που ελέγχονταν από τους πολιτικούς της περιοχής, δανείζονταν από τα μεγάλα «ιδρύματα» και με τη σειρά τους χρηματοδοτούσαν επιχειρηματίες για μεγαλεπήβολα αλλά εκ των προτέρων καταδικασμένα πρότζεκτ. Και όταν έσκασε η φούσκα, αντί να χρεοκοπήσουν, οι ίδιοι πολιτικοί προσπάθησαν -ματαίως- να σώσουν τις τράπεζες με δημόσιο χρήμα που δανείστηκαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Στην Ιρλανδία, η κυβέρνηση έκανε το «λάθος» να εγγυηθεί και εν τέλει να καλύψει τις οφειλές των τοπικών τραπεζών, με αποτέλεσμα να χάσει ποσόν μεγαλύτερο απ' ό,τι το σύνολο των φορολογικών εσόδων που μπορεί να ελπίζει να εισπράξει μέσα σε μία χρονιά. Το αποτέλεσμα ήταν, οι αρχικοί κερδοσκόποι πιστωτές να πάρουν τα χρήματά τους στο ακέραιο, ενώ το λογαριασμό καλούνται τώρα να πληρώσουν οι φορολογούμενοι της Ευρώπης. Ποιοι είναι αυτοί οι κερδοσκόποι; Οι υπουργοί των κυβερνήσεων και οι αξιωματούχοι της ΕΚΤ μεγάλα fund και οι πλούσιοι της Ευρώπης και των ΗΠΑ, που μέσω των μεγάλων τραπεζών επένδυσαν κεφάλαια τα οποία ενδεχομένως δεν ήταν καν δικά τους.