Ιστορικά κτίρια που γκρεμίζονται

Ιστορικές κατοικίες στις οποίες έζησαν προσωπικότητες όπως η Μαρία Κάλλας, ο Κωστής Παλαμάς, ο Ναπολέων Λαπαθιώτης, «βυθίζονται» μέρα με τη μέρα στη φθορά του χρόνου. «Θύματα» της οικονομικής κρίσης και του ασαφούς ιδιοκτησιακού καθεστώτος οδηγούνται σταθερά στην εγκατάλειψη. Αποτέλεσμα, να καταλαμβάνονται παράνομα και να μετατρέπονται είτε σε χώρους στέγασης λαθρομεταναστών και ναρκομανών, είτε απλώς σε ανθυγιεινές εστίες σκουπιδιών.

Εκτός από τη θλιβερή εικόνα που παρουσιάζουν οι γκρεμισμένοι τους τοίχοι, θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή χιλιάδων περαστικών, καθώς βρίσκονται σε κεντρικά σημεία του Δήμου Αθηναίων. Σημειώνεται πως από τα 70.868 κτίρια που υπάρχουν εντός των ορίων της πρωτεύουσας, τα 1.614 έχουν μετατραπεί σε ερείπια ή είναι ετοιμόρροπα. Τα περισσότερα έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα. Ομως οι μισογκρεμισμένοι τοίχοι τους, αποδεικνύουν ότι ούτε κι αυτό στάθηκε ικανό για τη σωτηρία τους.

Τα κτίρια καταρρέουν χωρίς οι περισσότεροι Αθηναίοι να γνωρίζουν την ιστορική τους σημασία. Για παράδειγμα, στο σπίτι του Κωστή Παλαμά στην οδό Περιάνδρου 6 στην Πλάκα, σήμερα υπάρχει μόνο μια σκουριασμένη πινακίδα που να μαρτυρά ότι εκεί έζησε και πέθανε ο μεγάλος εθνικός μας ποιητής. Σε ανάλογη μοίρα, βρίσκεται και το σπίτι του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη στα Εξάρχεια, στη συμβολή των οδών Κουντουριώτου και Οικονόμου. Πρόκειται για ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα αστικής αρχιτεκτονικής στα πρώτα χρόνια της βασιλείας του Γεωργίου Α'. Ο ποιητής αυτοκτόνησε στο σπίτι αυτό στα χρόνια της Κατοχής. Σήμερα οι μισογκρεμισμένοι του τοίχοι, παρά τις σκαλωσιές που έχουν τοποθετηθεί, αποτελούν κίνδυνο για τους περαστικούς. Στην οδό Πατησίων 61, το μέχρι πρόσφατα κατειλημμένο νεοκλασικό που έζησε ένα κομμάτι της ζωής της η Μαρία Κάλλας, έχει αφεθεί και αυτό στην εγκατάλειψη. Εχει χαρακτηριστεί διατηρητέο από το 1989, είναι ιδιοκτησίας του ΝΑΤ, από το 1950 ωστόσο, λόγω έλλειψης κονδυλίων, δεν προχώρησε ποτέ η μελέτη ανακατασκευής.