Γιατί απαξιώνουν την ακίνητη περιουσία

Αν πιστεύετε ότι οι άνθρωποι που ορίζουν τις τύχες της οικοδομής και της ιδιοκτησίας, πρόκειται να πάρουν έστω και ένα μέτρο ενίσχυσης τους τότε πλανάστε. Στην πραγματικότητα αυτό που βιώνουμε από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι σήμερα είναι ένας απηνής διωγμός της ακίνητης περιουσίας. Το άλλοθι που προβάλλουν είναι όλα αυτά γίνονται για να κλείσουν οι «μαύρες τρύπες» του προϋπολογισμού και για να αντιμετωπιστεί η κρίση χρέους .

Η αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική και αυτό το συνειδητοποιείς αν μιλήσεις με κορυφαία στελέχη του κυβερνητικού μηχανισμού. Για αυτούς ένα είναι ξεκάθαρο: «Η οικοδομή είναι αντιπαραγωγική δραστηριότητα». Ναι, τα πράγματα είναι τόσο απλά όσο ακούγονται και δεν χρειάζεται καμία βαθυστόχαστη ανάλυση για να εξηγήσει κανείς όλα τα αλλοπρόσαλλα μέτρα που ανακοινώνονται και εφαρμόζονται σε βάρος της ακίνητης περιουσίας. Σε κατ ιδίαν συζητήσεις κορυφαία στελέχη του οικονομικού επιτελείου δεν διστάζουν να δηλώσουν ότι οι πόροι της οικονομίας θα πρέπει να στραφούν σε άλλους κλάδους και ότι «η οικοδομή είναι μία αντιπαραγωγική δραστηριότητα η οποία απορροφά πόρους οι οποίοι θα μπορούσαν να στραφούν πχ στον τουρισμό». Μάλιστα κάποιοι από αυτούς απορούν για το γεγονός ότι οι τιμές ανθίστανται παρά τα συνεχή και συστηματικά πλήγματα που δέχεται η οικοδομή και η ιδιοκτησία. Κάποιοι άλλοι όταν τους επισημαίνεται ότι η πτώση των τιμών θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση του οικονομικού επιπέδου των ελλήνων χωρίς ιδιαίτερο δισταγμό λένε ότι: «αν πέσουν οι τιμές θα προσελκυστούν κεφάλαια και τότε θα επέλθει η ισορροπία»

. Όσο και αν όλα αυτά ακούγονται ως αδιανόητα εν τούτοις εκφράζουν στο ακέραιο την πραγματικότητα που βιώνει σήμερα η ελληνική αγορά. Επίσης , η άποψη αυτή μπορεί να ερμηνεύσει χωρίς καμία ιδιαίτερη δυσκολία όλα τα δεινά τα οποία υφίσταται η ελληνική αγορά ακινήτων αλλά και την ευκολία με την οποία οι κυβερνώντες εφαρμόζουν μέτρα τα οποία απαξιώνουν την αγορά ακινήτων και την οικονομία. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πολύ απλά , ότι η αγορά δεν θα πρέπει να περιμένει τίποτε καλό από τους ανθρώπους αυτούς που πιστεύουν ότι «η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας στην διάρκεια των τελευταίων πενήντα χρόνων είναι πλέον ώρα για να πουληθεί για παλιοσίδερα». Οι εκλογές που έρχονται, ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία για όλους τους ανθρώπους της αγοράς ακινήτων (ιδιοκτήτες, επιχειρηματίες και εργαζόμενους) να ζητήσουν από τα κόμματα να ξεκαθαρίσουν τις απόψεις τους για το πώς βλέπουν την κτηματαγορά. Να απαιτήσουν ένα ξεκάθαρο πρόγραμμα παρεμβάσεων για την ενίσχυση της οικοδομής και της ιδιοκτησίας και να μη σταματήσουν στις εξαγγελίες αλλά να πιέσουν για δεσμεύσεις και για συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Ίσως αυτή είναι η τελευταία ελπίδα για να παραμείνει το ακίνητο στη μεσαία τάξη. Σε διαφορετική περίπτωση , ο όλεθρος δεν απέχει πολύ μακριά.