Ο πολιτικός ρεαλισμός πήγε περίπατο

Διαβάζοντας τις κυριακάτικες εφημερίδες αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι σε μία χώρα του παραλόγου. Από τη μία πλευρά η εικόνα της οικονομικής κατάρρευσης , που όμως δεν είναι κατάρρευση αλλά μπορεί να γίνει κατάρρευση αν δεν μπούν φόροι. Επίσης θα μπορούσε να είναι κατάρρευση αν δεν ερχόνταν το προηγούμενο σαββατοκύριακο απευθείας απο τις Βρυξέλλες για να πληροφορηθεί ώστε να μπορεί να κατευνάσει στη συνέχεια το κύριο Τρισέ. Αν διαβάσεις τη μία εφημερίδα σε λιγότερο απο δύο μέρες τους είδε όλους . Η άλλη εφημερίδα , γράφει ότι δεν είδε τον επίγονο του, το σημερινό κεντρικό τραπεζίτη , ο οποίος σύμφωνα με το ρεπορταζ της εφημερίδας αγνοούσε ακόμα και τη παρουσία του στην χώρα. Ίσως , να μη την χρειαζόνταν  ανα αλήθευε το ρεπορτάζ τρίτης εφημερίδας για τα ετήσια εισοδήματα του. Παρά τις διαφωνίες τους όλες οι εφημερίδες άμεσα ή έμμεσα στήριζαν την προοπτική επιβολής των φόρων. Ναι μιλάμε για τις ίδιες που πριν απο 10 εβδομάδες εξαπέλυαν μύδρους ενάντίον οποιουδήποτε έκανε την παραμικρή νύξη για την ανάγκη δημοσιονομικής εξυγίανσης.Και αφού είχαν λύσει το τεράστιο δημοσιονομικό πρόβλημα προχώρησαν στο να λύσουν και το πρόβλημα της δημόσιας ασφάλειας που θα βρισκόνταν το διήμερο σε ένα πρωτόγνωρο κίνδυνο . Και αφού λύσαν και αυτά προχώρησαν στην γνωριμία του κοινού τους με το νέο πρόεδρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τους ανθρώπους τους.
Και όλα αυτά , όταν χιλιάδες άνθρωποι της οικοδομής κινδυνεύουν χάσουν τη δουλειά τους, οταν βιομηχανίες οικοδομικών υλικών ετοιμάζουν προγράμματα περικοπων προσωπικού, όταν μικρομεσαίες επιχειρήσεις τους εμπορίου που εξαρτώνται άμεσα με την οικδομή κλείνουν -στη πλατεία Κλαυθμώνος το τελευταίο τρίμηνο έκλεισαν οι δύο τελευταίες ανεξάρτητες επιχειρήσεις-όταν μετά το τέλος των εορτών όλοι περιμένουν στο εμπόριο το μεγαλύτερο κύμα λουκέτων απο τη μεταπολίτευση.

Δυστυχώς οι περισσότεροι κοινοί θνητοί έχουμε αρχίσει να νοιώθουμε ξένοι στο ίδιο μας το σπίτι , αφού κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πως απο κυρίαρχος λαός μετατραπήκαμε μέσα σε λίγες εβδομάδες φοροφυγάδες, αναρχικοί και οτι μπορεί να βάλει ο νούς του ανθρώπου. Γιατί τα γράφω όλα αυτά; μα απλώς τη Κυριακή διάβασα τις εφημερίδες , άκουσα τις ειδήσεις και είδα τα τηλεοπτικά δελτία.