Πέσαμε σε ξέρα

Για πολλούς η παγκοσμιοποίηση είναι ταυτισμένη με την υπερεθνική οικονομική δραστηριότητα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη . Πιστεύουν δηλαδή ότι η έννοια της παγκοσμιοποίησης είναι σε άμεση συνάρτηση με την δυνατότητα της απρόσκοπτης οικονομικής δράσης (προϊόντων, κεφαλαίου, εργασίας κ.α) στη αγορά του παγκόσμιου χωριού. Όμως αν δει κανείς την παγκόσμια οικονομία του 19ου ακόμα και του 20ου αιώνα θα διαπιστώσει ότι και αυτή απλώνονταν στα όλα τα μήκη και τα μήκη του τότε οικονομικά αξιοποιήσιμου μέρους του πλανήτη. Η Ευρώπη , η ΗΠΑ αλλά και χώρες της Ασίας όπως η Κίνα, η Ινδία, η Περσία κ.α ήταν σημεία αναφοράς της παγκόσμιας οικονομίας. Τι ήταν εκείνο που άλλαξε την οικονομία του πλανήτη ώστε σήμερα οι περισσότεροι θεωρητικοί οικονομολόγοι να χαρακτηρίζουν τον 21ο αιώνα ως αιώνα της παγκοσμιοποίησης; Η απάντηση είναι απλή : η οργάνωση των αγορών .

Η τεχνολογία της επικοινωνίας μετέτρεψε τις εθνικές αγορές σε «κομμάτια» μίας ενιαίας παγκόσμιας αγοράς που λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο με κοινά αποδεκτούς κανόνες συναλλαγών. Η πληροφορική επέτρεψε την δυνατότητα ασφαλών συναλλαγών (χρήματος , μετοχών , εμπορευμάτων, πρώτων υλών κ.α) σε μηδενικό χρόνο. Την ίδια στιγμή οι επιχειρήσεις οργανώθηκαν με βάση την αγορά του παγκόσμιου χωριού τόσο σε όρους κόστους όσο και σε όρους ζήτησης. Στις βάσεις αυτές κτίσθηκαν και μία σειρά νέων αγορών αύλων προϊόντων που βασίσθηκαν στην παραδοσιακή οικονομία. Με τον τρόπο αυτό διαμορφώθηκε η παγκοσμιοποιημένη οικονομία των αγορών , η οποία κινείται και αναπνέει με βάση τους κανόνες της ελεύθερης οικονομίας και της ελεύθερης διακίνησης αγαθών και υπηρεσιών. Η αλληλεξάρτηση των αγορών σε συνδυασμό με την σύντμηση των «αποστάσεων» δημιούργησαν τους κανόνες του νέου παγκόσμιου οικονομικού περιβάλλοντος που όμως αποδείχθηκε ιδιαίτερα ευαίσθητο στις αναταράξεις , κυρίως στις αγορές χρήματος , μετοχών και εμπορευμάτων και τα τελευταία χρόνια και των ακινήτων.

Σε αυτό , το παγκόσμιο χωρίο η ελληνική οικονομία παλεύει για να κατακτήσει το μερίδιο που μπορεί να διεκδικήσει. Ήδη , την τελευταία δεκαετία οι αναταράξεις που έχει υποστεί είναι σημαντικές. Κλάδοι κλειδιά της βιομηχανίας (κλωστοϋφαντουργία, έτοιμο ένδυμα, υποδήματα κ.α) συρρικνώθηκαν. Στο εμπόριο, ο βαθμός οι ανακατατάξεις είναι ραγδαίες ενώ ο βαθμός συγκέντρωσης χρόνο με το χρόνο αυξάνεται. Παράλληλα , η θέση ουραγού στην παγκόσμια κατάσταση των εισροών κεφαλαίων για τις άμεσες επενδύσεις φανερώνει ότι το στοίχημα της ανταγωνιστικότητας κινδυνεύει να χαθεί. ¨Όλα αυτά συμβαίνουν την στιγμή που ο δημόσιος τομέας κινείται μεταξύ τα γραφειοκρατίας και της αναποτελεσματικότητας. Σίγουρα η ρότα στην πορεία προσαρμογής δείχνει ότι οδηγεί το καράβι σε ξέρα εκτός και αν γίνει συνείδηση ότι μόνο η αλλαγή πορείας μέσω μεταρρυθμίσεων θα φέρει το πλοίο σε πορεία παγκοσμιοποίησης.