Αυταρχισμος, ενδοτικότητα και περηφάνεια

Μία πολύ συνηθισμένη έκφραση που κυκλοφορούσε τις προηγούμενες δεκαετίες μεταξύ των ανθρώπων των εφημερίδων ήταν ότι: αν θέλει κάποιος να καταλάβει τι γίνεται γύρω του θα πρέπει να διαβάζει τις μικρές ειδήσεις. Τα τελευταία χρόνια , με την ηλεκτρονική δημοσιογραφία να ανθεί, η φράση αυτή μπορεί να παραφραστεί ως εξής: αν θέλεις να μάθεις την αλήθεια προσπάθησε να ερμηνεύσεις αυτά που κρύβονται πίσω από τις επίσημες δηλώσεις. Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την σύνοδο κορυφής που ολοκληρώθηκε πριν λίγες ώρες;

Αν αποκρυπτογραφήσει κάποιος τις δηλώσεις των κεντρικών πρωταγωνιστών της συνόδου. Δηλαδή της κυρίας Μέρκελ και του απερχόμενου πρωθυπουργού της Πορτογαλίας , του κυρίου Σουάρεζ και τις χρησιμοποιήσει για σύγκριση με αυτές του κ. Παπανδρέου, τότε μπορεί να ανιχνεύσει με σχετική ασφάλεια τις πολιτικές , τις απόψεις και τις στοχεύσεις που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην ΕΕ α. Η κυρία καγκελάριος , λίγα εικοσιτετράωρα πριν από την σύνοδο κορυφής και μπρος στην προοπτική να τιναχθεί το ευρώ –και επομένως η ζωτική εσωτερική αγορά της- στον αέρα, ξεκίνησε να κάνει δηλώσεις μεγαλοφροσύνης για την κοινοτική αλληλεγγύη. Βλέποντας , την προοπτική το συμβούλιο κορυφής των Βρυξελλών να λοξοδρομήσει από το στόχο της που μόνο με την συμφωνία του Μονάχου μπορεί να συγκριθεί (η συνθήκη με την οποία οι Γάλλοι και οι Αγγλοι υπεχώρησαν στον ωμό εκβιασμό του Χιτλερ για την Τσεχοσλοβακία), θυμήθηκε τους ευρωπαίους εταίρους του νότου και τα οικονομικά τους προβλήματα.

Τι ήταν αυτό που την φόβιζε; Η διαπίστωση ότι το πορτογαλικό κοινοβούλιο δεν λειτούργησε με την «ευκαμψία» του ελληνικού και του ιρλανδικού . Αυτό ήταν σίγουρα κινητοποίησε τα αντανακλαστικά του πανγερμανισμού που κυριαρχούν της πολιτικής της. Προφανώς , δεν την φόβισε τόσο η ίδια η στάση της Πορτογαλίας όσο η προοπτική να δημιουργηθεί ένα μέτωπο του ευρωπαϊκού νότου και της Ιρλανδίας που θα ανέτρεπε τον σχεδιασμό που είχε αρχίσει να υλοποιείται με την Ελλάδα ως «λαγό». Αυτός , ήταν ο χειρότερος εφιάλτης για την κυρία που σίγουρα αντιμετωπίζει τον εαυτό της ως «θηλυκό» Βίσμαρκ.

Φυσικά , υπολόγιζε χωρίς τις ηγεσίες της Ελλάδος και της Ιρλανδίας , οι οποίες στην διάρκεια της συνόδου , ουσιαστικά ακολούθησαν στρατηγική δηλώσεων νομιμοφροσύνης εκχωρώντας την πιο μεγάλη ευκαιρία να μετατρέψουν το ευρωπαϊκό ταμείο διάσωσης από τοκογλυφικό μηχανισμό και μηχανισμό ελέγχου της Ευρώπης από την Γερμανία σε εργαλείο εκδήλωσης της κοινοτικής αλληλεγγύης. Αυτό άλλωστε φάνηκε από τις δηλώσεις του έλληνα πρωθυπουργού ο οποίος στην διάρκεια της συνέντευξης που παραχώρησε δεν έθεσε ούτε μία στιγμή το θέμα μίας πολιτικής σύγκλισης με τους υπόλοιπους «χρεωμένους» ευρωπαίους . Σε αντίθεση με τον πρώην πρωθυπουργό της Πορτογαλίας ο κ. Παπανδρέου προσπάθησε σε όλους τους τόνους να διαβεβαιώσει την γερμανίδα καγκελάριο ότι «δεν θα κάνει καλές παρέες.»

Ετσι , η σύνοδος κορυφής τελείωσε με μεγάλο κερδισμένο τον πανγερμανισμό της κυρίας Μέρκελ, η οποία λίγο αργότερα σε μία πρωτοφανή εκδήλωση παρέμβασης στα εσωτερικά της Πορτογαλίας δήλωνε : «"Δεν αρκεί να πει 'συμφωνούμε με τους στόχους που επιβάλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα', αλλά θα πρέπει επίσης να δηλώσει δημοσίως, σαφώς, ποιά μέτρα προτείνει για να επιτύχει αυτούς τους στόχους", δήλωσε από τη μεριά της η Μέρκελ για την Πορτογαλία. Υπογράμμισε ότι αυτό ισχύει τόσο για την απερχόμενη κυβέρνηση, όσο και για την αντιπολίτευση.» και τότε ήλθε η περήφανη απάντηση του πορτογάλου πρωθυπουργού :"Η Πορτογαλία δεν χρειάζεται ένα σχέδιο διάσωσης και θα διατηρήσω αυτήν τη θέση για να υπερασπιστώ τη χώρα μου. Επειδή γνωρίζω τί σήμαινε αυτό για την Ιρλανδία και την Ελλάδα και δεν εύχομαι το ίδιο πράγμα για τη χώρα μου", δήλωσε ο Σόκρατες μετά το τέλος της συνόδου κορυφής. "Η Πορτογαλία πρέπει να καθιερωθεί ως μια χώρα που μπορεί να λύσει μόνη της τα προβλήματά της", προσέθεσε.