Η κρίση στην αγορά κατοικίας αρχικά και στην υπόλοιπη αγορά ακινήτων στη συνέχεια ήταν αποτέλεσμα εξωγενων παραγόντων και κυρίως των "αστοχιών" του τραπεζικού συστήματος που προκάλεσε , συντήρησε και μεγένθυνε τις στρεβλώσεις στην αγορά.Το δημόσιο επίσης έχει τεράστια ευθύνη όχι μόνο γιατί δεν παρενέβη -ως όφειλε-αλλά διότι με την έλλειψη πολιτικής και με την δαιμονοποίηση της ιδιοκτησίας επέβαλλε κλίμα πανικού .
Η θέση αυτή του realestatenews.gr που διατυπώθηκε με το άρθρο "Η ευθύνη για την για την αγορά ακινήτων έχει ονοματεπώνυμο" πυροδότησε το διάλογο μεταξύ των αναγνωστών με εκατοντάδες σχόλια που έστειλαν΄-δύο απο τα οποία δημοσιοποιήθηκαν στην σχετική στήλη. Με κάποια απο αυτά συμφωνούμε και με κάποια άλλα διαφωνούμε αλλά σε κάθε περίπτωση κανένα δεν αντικρούει το βασικό επιχείρημα του άρθρου ότι οι τράπεζες με την καιροσκοπική και κερδοσκοπική πρακτική τους και το δημόσιο με την έλλειψη πολιτικής οδήγησαν το πιο δυναμικό κλάδο της ελληνικής οικονομίας στην παρακμή.
Ίσως, κάποιοι αναρωτηθούν γιατί επανερχόμαστε στο θέμα. Η εξήγηση είναι απλή: όλοι γινόμαστε μάρτυρες της συνεχιζόμενης πρακτικής απαξίωσης που ακολουθούν οι υπεύθυνοι και αναρωτιόμαστε ποιό θα είναι το αύριο. Μία γεύση για τις επιπτώσεις που έχει η έλλειψη πολιτική πήραμε την Τετάρτη απο τις ΗΠΑ. Η ολοκλήρωση του προγράμματος των φορολογικών εκπτώσεων για αγορά κατοικίας οδήγησε τις πωλήσεις στα χαμηλότερα επίπεδα απο το 1963 -όταν δηλαδή ξεκίνησε η συλλογή και η επεξεργασία στατιστικών δεδομένων. Σήμερα η αγορά ακινήτων για να ανακάμψει χρειάζεται πολιτική. Και η πολιτική αυτή δεν σημαίνει κατ΄ανάγκη κίνητρα. Αυτό που χρειάζεται είναι να μη υπάρξουν αντικίνητρα που να διώχνουν αυτούς που έχουν κεφάλαια απο την Ελλάδα και εκείνους που μπορούν να αποκτήσουν -κεφάλαια- απο την επένδυση σε ακίνητα.
Αν συνειδητοποιήσει κανείς τι σημαίνει για την οικοδομή το "πάγωμα" των δραστηριοτήτων του οΕΚ θα κατανοήσει αυτόματα και το τρόπο που αντιμετωπίζει η κεντρική διοίκηση τη αγορά.
Αν σκεφτεί κανείς ότι , οι τραπεζες πήραν πάλι ένα γενναιόδωρο πακετο στήριξης χωρίς να δεσμευτούν-πέραν απο ευχολόγια- για το ποσό της χρηματοδότησης της αγοράς ακινήτων θα πειστεί ότι το παιγνίδι "παίζεται με σημαδεμένη τράπουλα".
Αν αναλογιστεί κανείς ότι το Δημόσιο επιβάλλει μείωση των ενοικίων που πληρώνει απο τους ιδιοκτήτες ενώ την ίδια στιγμή αυξάνει την φορολογία τους καταλαβαίνει ότι αν δεν αλλάξει αυτή η πολιτική δεν πρόκειται να επενδυθεί ούτε ένα ευρώ απο το εξωτερικό. Και αυτό διότι οι θεσμικοί επενδυτές το μόνο που ξέρουν να αναγνωρίζουν είναι τα νούμερα για τα κέρδη και τις αποδόσεις.
Αν ερμηνεύσει κανείς το τι σημαίνει να φεύγουν προς την Τουρκία οι μεγάλοι αλλοδαποί επενδυτές εξοχικής κατοικίας και προς το Λονδίνο οι έλληνες ίσως κατανοήσει την απομόνωση της αγοράς.
Αν μελετήσει την εξέλιξη των τιμών στις χαρακτηριζόμενες ώς φτηνές αγορές και συνειδητοποιήσει τις επιπτώσεις απο την αύξηση των αντικειμενικών αξιών που κυοφορείται, τότε θα συναισθανθεί το μέγεθος των επιπτώσεων.
Για όλους αυτούς τους λόγους πιστεύουμε ότι για την κρίση υπευθυνοι δεν είναι αυτοί που επένδυσαν...