Τρια αναπάντητα ερωτήματα για την πρόταση εξαγοράς

Οι συστηματικοί αναγνώστες μας ίσως αναρωτήθηκαν για την σιωπή του realestatenews.gr στο μείζον θεμα των τελευταίων ημερών. Την πρόταση της ΠΕΙΡΑΙΩΣ για το Τ.Τ και την ΑΤΕ. Η σιωπή ήταν ηθελημένη και αυτό γιατί το ενδιαφέρον δεν ήταν η πρόταση αλλά :

-το γιατί έγινε η πρόταση εξαγοράς

-γιατί έγινε την συγκεκριμένη χρονική συγκυρία

-τι σημαίνει και κυρίως που μπορεί να οδηγεί.Δηλαδή αν η υπόθεση σταματα εδώ ή υπάρχει και συνέχεια....

Τρία αμείλικτα ερωτήματα τα οποία αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα αν σε αυτά ληφθεί υπόψη και το γενικότερο περιβάλλον που είχε διαμορφωθεί στην τραπεζική αγορά τους τελευταίους μήνες. Οι ψίθυροι στην τραπεζική αγορά εμφανιζαν δύο μεγάλες ελληνικές τράπεζες να αντιμετωπίζουν απο τις αρχές του χρόνου  προβλήματα ρευστότητας ενώ μία τρίτη να χρειάζεται επειγόντως κεφάλαια προκειμένου να καλύψει τις προϋποθέσεις που θέτει η Βασιλεία ΙΙ όσο αφορά στην κεφαλαιακή επάρκεια. Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι δύο απο τρείς αυτές τράπεζες πρωταγωνιστούν στο τραπεζικό θρίλερ των τελευταίων ημερών. Ο τρίτος πρωταγωνιστής είχε την τύχη να έχει την ισχυρότερη κεφαλαιακή βάση στην ελληνική αγορά καθώς τα κεφάλαια που διαθέτει αρκούν για να σώσουν απο τα προβλήματα και άλλες τράπεζες.

Όσον αφορά στο χρόνο : η κίνηση αυτή συνέπεσε με το πανευρωπαϊκό τεστ αντοχής των πιστωτικών ιδρυμάτων το οποίο θα έδειχνε το κατα πόσο είναι ανθεκτικές σε διάφορες δυσμενείς εξελίξεις.

Αυτό που προκαλεί πραγματική απορία δεν είναι τόσο η κίνηση της Πειραιώς η οποία ανεξάρτητα απο τα της κίνητρα κινείται μέσα στα πλαίσια του επιχειρείν όσο η σπουδή της Κυβέρνησης να μιλήσει για αποτιμήσεις των τραπεζών που δέχονται την επιθετική κίνηση. Και το παράξενο είναι ότι τόσο το ΤΤ όσο και η ΑΤΕ είναι εταιρίες εισηγμένες στο Χρηματιστήριο για τις οποίες η ισχύουσα νομοθεσία προβλέπει συγκεκριμένες διαδικασίες για την περίπτωση επιθετικής εξαγοράς. Καμία απο αυτές δεν ακολουθήθηκε και παρόλα αυτά ο αρμόδιος υπουργός έσπευσε να μιλήσει για αποτιμήσεις! Αυτό που μπορεί να πεί κανείς ότι αυτή δεν είναι μία δόκιμη πρακτική ...

Ας πάμε λίγο παρακάτω. Το ζητούμενο δεν είναι τι θέλει και τι δεν θέλει η Κυβέρνηση η οποία σε τελευταία ανάλυση είναι εντολοδόχος δηλαδή διαχειριστής "με σύμβαση ορισμένου" χρόνου. Αυτό που έχει σημασία είναι οι συνθήκες διαφάνειας αλλά και οι όροι διασφάλισης των συμφερόντων όχι μόνο του κυρίου μετόχου αλλά και της μειοψηφίας. Τι σημαίνει αυτό ; Πολύ απλά ότι πριν ανακοινώσει και σχολιάσει οτιδήποτε η Κυβέρνηση όφειλε να δώσει απαντήσεις στα τρία αρχικά ερωτήματα τις οποίες -απαντήσεις-έπρεπε να τις δημοσιοποίησει .

Ένα ακόμα ερώτημα είναι η σπουδή με την οποία έσπευσε να πάρει θέση το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το θέμα. Ο ρόλος της ΝΔ είναι να ελέγχει τις πράξεις και τις αποφάσεις της κυβέρνησης και είναι απορίας άξιον πως σε λίγες ήλεγξε και αποφάνθη για το τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Είτε οι άνθρωποι ήταν προετοιμασμένοι επειδή ήξεραν είτε δεν κάνουν καλά την δουλειά για την οποία βρίσκονται στην Βουλή. Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης τα οποία σε διαστημα ωρών έσπευσαν να εκφράσουν άποψη επι ενός θέματος το οποίο μπορεί να έχει μεσοπρόθεσμα καταλυτικές επιπτώσεις όχι μόνο στην τραπεζική αγορά αλλά και στην ελληνική κοινωνία γενικότερα. Δυστυχώς κανένας απο αυτούς δεν απάντησε στα τρία ερωτήματα εκτός και αν κράτησαν τις απαντήσεις για τον εαυτό τους.

Τελικά , το τι θα γίνει είναι μία άλλη υπόθεση αφού η ηγεσία του τόπου αυτού με την μέχρι σήμερα πρακτική της δείχνει ότι δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στον αντίλογο. Αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι κινήσεις σαν και αυτές να μη κάνουν ακόμα πιο προβληματικό ένα σύστημα το οποίο ζεί με κρατικές ενισχύσεις τις οποίες πληρώνει ο ελληνικός λαός.