Θα κληθεί να λογοδοτήσει

Τις τελευταίες μέρες προσπαθήσαμε να καταγράψουμε τις πολιτικές που ακολούθησαν χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο που η αγορά ακινήτων τους επλήγη από την κρίση για να αντιστρέψουν το αρνητικό κλίμα και να στηρίξουν τις επιχειρήσεις του κλάδου. Όλες σχεδόν εφάρμοσαν προγράμματα αναθέρμανσης της αγοράς που ξεκινούσαν από φοροαπαλλαγές και παρεμβάσεις στην διαδικασία των πλειστηριασμών(ΗΠΑ) , συνέχιζαν σε προγράμματα αναβάθμισης δημοσίων κτιρίων (Γαλλία) και κατέληγαν σε επιτάχυνση της χρηματοδότησης της αγοράς κατοικίας (Κίνας). Διαπίστωσα , ότι η χώρα μας και η Ιρλανδία ήταν οι μοναδικές που στάθηκαν στην πραγματικότητα απαθείς στην κατρακύλα και από ότι φαίνεται την απάθεια αυτή την πληρώνουν μέσω της ραγδαίας υποχώρησης του ΑΕΠ τους. Στην Ιρλανδία μάλιστα που οι αποδόσεις κατρακύλησαν αναζητούν τρόπους για να αντιστρέψουν το αρνητικό κλίμα και να βάλουν μπροστά την μηχανή των κατασκευών επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον στην διαχείριση του χρέους των κατασκευαστικών εταιριών. Στην Ελλάδα όμως φαίνεται ότι δεν έχουμε καταλάβει τι ακριβώς γίνεται και κυρίως πως ακριβώς λειτουργεί η συγκεκριμένη αγορά. Για παράδειγμα δεν είναι λίγοι εκείνοι που συνδέουν την ανάκαμψη της οικοδομής με το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Ανακοινώθηκε ότι οι δημόσιες επενδύσεις περικόπτονται περί το 1 δις. Ευρώ φέτος και του χρόνουΟι επενδύσεις στις κατοικίες που είναι το σημαντικότερο ποσοστό της ιδιωτικής οικοδομικής δραστηριότητας δέχεται μία άνευ προηγουμένου επίθεση . Φορολογία,πιστωτική ασφυξία και πολτική απαξίωση της είναι τα συστατικά της . Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι υπεύθυνοι για την χάραξη της οικονομικής πολιτικής είναι ότι όσο θεωρούν την ιδιοκτησία ως εργαλείο για την άντληση φορολογικών εσόδων τόσο οι επιπτώσεις θα γίνονται πιο επώδυνες για τα έσοδα του προϋπολογισμού και των ασφαλιστικών ταμείων. Αλήθεια δεν έχει σκεφτεί κανείς πόσο επηρεάστηκαν τα έσοδα από την μείωση των πωλήσεων των τσιμεντοβιομηχανιών, των επιχειρήσεων οικοδομικών υλικών αλλά και κλάδων του εμπορίου που είναι άμεσα συνδεδεμένοι με την κατοικία (έπιπλα , οικιακός εξοπλισμός κα.); Μάλλον δεν το έχουν μετρήσει ακόμα, γιατί αν το είχαν μετρήσει και εξακολουθούσαν όχι απλώς να αδιαφορούν αλλά να δυσκολεύουν την ανάκαμψη της αγοράς κατοικίας τότε θα έπρεπε όλοι μας να ανησυχούμε. Και ξέρετε ποιο θα είναι το τέλος της σοσιαλιστική πολιτικής του κ.Γεωργάκη Παπανδρέου; Να περάσει η ακίνητη περιουσία της μεσαίας τάξης στα χέρια των τραπεζών και των οικονομικά ισχυρών αυτής της χώρας. Και αυτό είναι ένα έγκλημα για το οποίο θα κληθεί να λογοδοτήσει.