Η κα Μερκελ μπορεί να περιμένει...

Και τώρα που η Ελλάδα βρέθηκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο,  η Ευρωπαϊκή Ενωση θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον πυρήνα του προβλήματος που βρίσκεται καταρχή στον μεσογειακό νότο και όχι μόνο. Είτε το θέλαμε είτε όχι,  η ελληνική κρίση ήταν το πρόσχημα για να κρατηθούν μακρυά απο την Ισπανία, την Ιταλία και την Πορτογαλία οι διεθνείς κερδοσκόποι οι οποίοι αποδείχθηκαν -για μία ακόμα φορά-ισχυρότεροι απο  κεντρικούς τραπεζίτες και εθνικές Κυβερνήσεις .
Αλλά δυστυχώς για την Ευρώπη πίσω απο τους "προβληματικούς" της Μεσογείου βρίσκονται η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία. Στην μία που κυριαρχεί ο ευρωσκεπτικισμός είναι νωπές οι αναμνήσεις της δεκαετίας του ΄90 και με δεδομένο ότι βρίσκεται στο κατώφλι των εκλογών και με την ανεργία να βρίσκεται στα ύψη είναι ιδιαίτερα αμφίβολο αν οι "μονομάχοι" θα αντισταθούν στον πειρασμό να φορτώσουν στην ΕΕ και στην κυρία Μερκελ οποιαδήποτε δεινά. Στην άλλη πλευρά της Μάγχης , ο κύριος Σαρκοζί δεν θα πρέπει να αισθάνεται ιδιαιτερα χαρούμενος με τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων. Δύο στους τρείς γάλλους δηλώνουν απογοητευμένοι την στιγμή που οι προεδρικές εκλογές δεν βρίσκονται μακρυά. Σε κάτι τέτοιες καταστάσεις η δημιουργία εχθρών προσφέρεται για εσωτερική κατανάλωση και στην περίπτωση της Γαλλίας η Γερμανία αποτελεί ένα ιδιαίτερα ευάλλωτο στόχο. Οι προθέσεις έγιναν φανερές όταν η γαλλίδα υπουργός Οικονομίας δεν δίστασε να κατηγορήσει την Γερμανία ότι χρησιμοποιεί τους υπόλοιπους εταίρους της για να αντιμετωπίζει τα δικά της προβλήματα καθώς απο την μία πλευρά τους χρησιμοποιεί για να απορροφούν τα προϊόντα της και απο την άλλη "σφίγγει" το ζωνάρι στην εσωτερική της αγορά προκειμένου να ενισχύει τις εξαγωγές της. Ένα τέτοιο επιχείρημα αν και όχι τόσο πειστικό για τα εκατομμύρια των γάλλων ανέργων εντούτοις είναι αρκετά βολικό για την Κυβέρνηση του κυρίου Σαρκοζί που πήρε μία "γεύση" απο τα μελλούμενα απο την συντριβή του στις περιφερειακές εκλογές. Αλλά δεν είναι μόνο οι χώρες αυτές. Για παράδειγμα, στην Ουγγαρία , το πρώτο θύμα της γερμανικής αλλαζονίας οι σοσιαλιστές που ζήτησαν "προστασία" απο το ΔΝΤ στην κυριολεξία εκπραθυρώθηκαν ενώ και οι υπόλοιποι μικροί αρχίζουν να συνειδητοποιούν το πόσο "μόνοι" είναι.
Αν δεχθούμε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται και γυρίσουμε 68 χρόνια πίσω, το 1932 τέτοιες μέρες (12 Απριλίου 1932) τότε θα δούμε ότι η απροθυμία των μεγάλων της Κοινωνίας των Εθνών να βοηθήσουν τους μικρούς (Ελλάδα, Αυστρία, Ουγγαρία και Βουλγαρία)ήταν το πρελούδιο για την διάλυση της λίγα χρόνια αργότερα όταν ο Χίτλερ έγραφε στα "παλιά του τα παπούτσια"  την ίδια και τις αποφάσεις της . Τότε μάλιστα ο Βενιζέλος μιλώντας στην ολομέλεια της ΚΤΕ είχε πεί " Εχετε υπόψιν σας ότι αν αφήσετε αβοήθητα τα μικρά κράτη , μαύρο μέλλον αναμένει την Ευρώπη".
Πλέον το ενδεχόμενο να επιβεβαιωθεί για μία ακόμα φορά η ρήση του κρητικού πολιτικού το έκαναν κάτι παραπάνω απο πιθανό...