Χάνεται μία γενιά απο την αγορά ακινήτων

Αυτές τις μέρες , οι άνθρωποι : που ζουν από την αγορά ακινήτων , που έχουν βασίσει τα γηρατειά τους στο νοίκι που θα εισπράττουν από το τριάρι στο Παγκράτι ή που έχουν ονειρευτεί να αποτραβηχτούν σε ένα σπίτι σε κάποιο χωριό για να περάσουν τα χρόνια που τους απομένουν μετά την συνταξιοδότηση αλλά και εκείνοι που πίστεψαν ότι «ακόμα και τη δύσκολη ώρα θα μπορέσουν να πουλήσουν για να τα βγάλουν πέρα» , ανεβαίνουν το δικό τους «Γολγοθά».

Δουλειές δεν υπάρχουν, η ιδιοκτησία θεωρείται έγκλημα και η μικρή η μεγαλύτερη περιουσία που απέκτησαν με πολύ δουλειά και στερήσεις όχι μόνο απαξιώνεται αλλά είναι πιθανόν ότι δεν θα φτάσει στα παιδιά τους λόγω …φόρων. Αλλά και οι άλλοι , αυτοί που απλώς ονειρεύονταν ένα καλύτερο σπίτι για ίδιους και τα παιδιά τους , καθημερινά διαπιστώνουν ότι τα όνειρα τους … «ψαλιδίζονται» αφού θα πρέπει να συμβιβαστούν σε μικρότερα τετραγωνικά αν θέλουν να γίνουν και αυτοί ιδιοκτήτες. Υπάρχουν και εκείνοι , που τα χρόνια που πέρασαν πίστεψαν στην αγορά και επένδυσαν σε αυτή . Σήμερα όμως διαπιστώνουν ότι έκαναν λάθος αφού τα ακίνητα δεν μπορούν να πληρώσουν τη ΔΕΗ.

Όμως ,o  πραγματικός κίνδυνος για την αγορά ακινήτων στην χώρα μας , δεν προέρχεται ούτε από τους φόρους ούτε από την μείωση του εισοδήματος . Οι φόροι και το εισόδημα αποτελούν σίγουρα απειλή αλλά με καθορισμένη χρονική διάρκεια. Ο πραγματικός κίνδυνος έχει όνομα : ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ .

Τα μηνύματα που εκπέμπονται δίνουν τροφή για πολύ σκέψη και θα είναι ο οδηγός που θα επηρεάσει τις οικονομικές επιλογές των επόμενων γενιών.

-Αλήθεια, πως θα δράσει ένας νέος που βλέπει τους γονείς του να πουλούν το ακίνητο στο χωριό για μία μπουκιά ψωμί ;

-Πως θα αντιδράσει ένας νέος που σήμερα βλέπει τους γονείς του να στερούνται προκειμένου να πληρώσουν το φόρο Βενιζέλου( χαράτσι της ΔΕΗ);

-Τι θα σκεφτεί ένας νέος που διαπιστώνει , ότι το σπίτι που αγόρασε ο πατέρας πριν δέκα χρόνια για να έχουν τα παιδιά το δικό τους δωμάτιο είναι πηγή δεινών;

-Τι μάθημα θα πάρει ένα παιδί , όταν μαθαίνει , ότι το αγροτεμάχιο που αγόρασε ο πατέρας για να δώσει την ευκαιρία στα παιδιά του ,κάποια στιγμή , να αποκτήσουν εξοχικό δεν είναι πλέον άρτιο και οικοδομήσιμο γιατί έτσι έκρινες κάποιος κύριος Σηφουνάκης και κάποιος κύριος Παπακωνσταντίνου;

-Τι μάθημα θα πάρει όταν έχουν βιώσει την εμπειρία της παραλαβής κατασχετηρίου , επειδή ο πατέρας έμεινε άνεργος; Αυτές οι εμπειρίες θα διώξουν τουλάχιστον μία ολόκληρη γενιά από την αγορά ακινήτων. Για τους ανθρώπους αυτούς τα ακίνητα θα είναι πηγή δεινών και όχι τρόπος για να γίνει καλύτερο το μέλλον τους .

Κάθε φορά που θα ακούν τη λέξη ακίνητο θα τους έρχεται στο μυαλό η εικόνα του πατέρα και της μάνας που βλαστήμαγαν την ώρα και την στιγμή που επέλεξαν να βασίσουν τα γηρατειά τους σε ένα τριάρι . Ακόμα και αν η ευκαιρία βρίσκεται στα πόδια τους , η εικόνα του κατασχετηρίου της τράπεζας αρκεί για να της γυρίσουν την πλάτη.

Η άνθηση της αγοράς ακινήτων βασίστηκε στην εμπιστοσύνη αλλά και στην μετάδοση της εμπειρίας σύμφωνα με την οποία «κανείς δεν έχασε αγοράζοντας γη». Η τωρινή εμπειρία για τους νέους ανθρώπους είναι ότι «το ακίνητο είναι πηγή προβλημάτων».

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά , η αγορά ακινήτων πηγαίνει σιωπηλή στο…κρεματόριο. Οι οργανώσεις που εκφράζουν τις επαγγελματικές και οικονομικές ομάδες που σχετίζονται με την αγορά ακινήτων παρακολουθούν άπραγες τον Αρμαγεδώνα ή στην καλύτερη περίπτωση να εκδίδουν κάποιες τυπικές ανακοινώσεις απλώς για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη τους. Και να σκεφτεί κανείς ότι τα ακίνητα είναι ο συνδετικός κρίκος τουλάχιστον 8.000.000 ελλήνων …