Τι θα γίνει με την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου; Στην πραγματικότητα κανείς δεν γνωρίζει , αφού εδώ και ενάμιση χρόνο δεν έχει γίνει τίποτε προκειμένου να διαμορφωθεί μία αξιόπιστη πρόταση άμεσα υλοποιήσιμη. Να το πούμε πιο απλά. Ενώ από τον Οκτώβριο 2009 , η Κυβέρνηση μίλαγε για τις δυνατότητες που προσφέρει η δημόσια ακίνητη περιουσία , σήμερα μετά από 18 μήνες δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε . Ακόμα και στην περίπτωση του Ελληνικού, η μόνη επιλογή που έγινε ήταν να ανατρέψει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις και με συνοπτικές διαδικασίες –αμφιβόλου συνταγματικότητας- να παραδώσει το χώρο στους επενδυτές του Κατάρ, οι οποίοι πριν από μερικούς μήνες εγκατέλειψαν με «ελαφρά πηδηματάκια» τον Αστακό.
Ανάβυσσός και Βουλιαγμένη είναι μία άλλη ιστορία που ξεκίνησε εδώ και λίγα χρόνια με συγκεκριμένους «επενδυτές» να περιφέρουν το ενδιαφέρον τους σε πολιτικά και κυβερνητικά γραφεία –αυτής και της προηγούμενης Κυβέρνησης. Το ίδιο ισχύει για την περίπτωση των εκτάσεων στη Ρόδο και στο Ρίο. Με απλά λόγια , αυτούς του 18 μήνες δεν έχει γίνει καμία δουλειά υποδομής προκειμένου να διαμορφωθεί και να υλοποιηθεί μία αξιόπιστη πρόταση. Μία προσεκτική ανάγνωση της βάσης δεδομένων των δελτίων τύπου του υπουργείου Οικονομικών της τελευταίας πενταετίας θα πείσει ακόμα και τον πιο δύσπιστο για την αλήθεια των γραφόμενων.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Απλώς ότι ο «βασιλιάς είναι γυμνός» αφού δεν εκμεταλλεύτηκε ούτε και την αποτυχημένη δραστηριότητα της προηγούμενης Κυβέρνηση στο θέμα της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι χρειάστηκαν αυτοί οι μήνες για να μάθει. Και όμως , αξιόπιστες πηγές κάνουν λόγο για ανεπίσημες συζητήσεις που έγιναν μεταξύ κορυφαίου κυβερνητικού παράγοντα με επιστημονικούς φορείς με αντικείμενο την ακίνητη περιουσία. Μάλιστα στις συζητήσεις αυτές είχε επισημανθεί ότι προαπαιτούμενο ήταν η σύνταξη ολοκληρωμένων φακέλων για τα δημόσια ακίνητα προκειμένου να προχωρήσει αμέσως μετά κάθε προσπάθεια αξιοποίησης. Τι ΄έγινε , σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης; ΤΙΠΟΤΕ.
Ακόμα και ένας άνθρωπος που δεν έχει σχέση με την ακίνητη περιουσία θα αναρωτιόνταν : Μα γιατί; Φυσικά απάντηση δεν μπορεί να δοθεί και αυτό αφήνει να πλανώνται σκέψεις που ξεκινούν από την αδιαφορία και καταλήγουν στο…συμφέρον. Αυτό όμως που προκαλεί τεράστια ερωτηματικά είναι η αξιοποίηση των ακινήτων των ασφαλιστικών ταμείων. Ακόμα και βουλευτές της συμπολίτευσης έχουν στηλιτεύσει την αδιαφορία (;) που χαρακτηρίζει την διαχείριση των ακινήτων των ταμείων –ιδιόκτητων και μισθωμένων. Και ενώ ο κ. Λομβέρδος ανακάλυψε την λύση του ασφαλιστικού στις περικοπές των συντάξεων και των παροχών δεν έγινε καμία παρέμβαση για να κλείσουν οι «μαύρες τρύπες» από τα υπέρογκα μισθώματα και τα εγκαταλελειμμένα ακίνητα των ταμείων. Ακόμα και διάφορες πληροφορίες που κατά καιρούς διαρρέουν για την σύσταση εταιρίας επενδύσεων ακινήτων αποδεικνύουν την έλλειψη βούλησης για οποιαδήποτε πρωτοβουλία.
Οι σχετικές πληροφορίες κυκλοφορούν εδώ και δέκα χρόνια και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Μία «τρύπα στο νερό» . Μα γιατί θα αναρωτηθεί ένα καλοπροαίρετος άνθρωπος. Ανικανότητα ή αδυναμία; Έλλειψη στρατηγικής ή κινήσεις με συγκεκριμένη στόχευση; Φυσικά δεν υπάρχει απάντηση. Αυτό που υπάρχει είναι η διαπίστωση αδυναμίας και απροθυμίας. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Όλα αυτά που λένε για πώληση (σ.σ. συγγνώμη , αξιοποίηση) είναι κούφια λόγια που απλώς καμουφλάρουν είτε την αδυναμία τους είτε τις κρυφές επιδιώξεις .