Ο Ανίβας, ο κ.Παπανδρέου και οι έλληνες

Εδώ και 12 μήνες οι έλληνες ζουν σε ένα περιβάλλον απόλυτης σχιζοφρένειας. Πέρυσι τέτοιες μέρες όταν ο κ. Παπανδρέου ανέβηκε στην Θεσσαλονίκη, ως αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης , νοιώσαμε περίπου σαν τους πλούσιους κληρονόμους ενός θείου με "κρυμμένα λεφτά στο σεντούκι" . Από το β΄ δεκαήμερο του Οκτωβρίου ξαφνικά ο "θείος" του κ. Παπανδρέου αποδείχθηκε όχι μόνο άφραγκος αλλά και καταχρεωμένος.

Λίγο αργότερα , προς το Δεκέμβριο οι πιστωτές διαμήνυσαν στους έλληνες ότι τους κόβουν την πίστωση . Προς τον Μάρτιο εμφανίστηκαν άλλοι δανειστές , πιο σκληροί αυτοί αφού έθεσαν τα πράγματα ορθά κοφτά : "ή θα μπούμε στο σπίτι σας και θα κάνετε ότι γουστάρουμε ή δεν έχει φράγκο...".

Οι έλληνες αποκαρδιωμένοι και απογοητευμένοι είπαν :" ε , τι να κάνουμε τουλάχιστον δεν θα πεινάσουμε" και βάζοντας στην άκρη ότι τους είχαν μάθει στις εθνικές γιορτές και επετείους "άνοιξαν την πόρτα του σπιτιού τους και τους έδειξαν το σαλόνι . Αυτοί όμως πήγαν στην κρεβατοκάμαρα..." .

Προφανώς πριν ανοίξουν την πόρτα του σπιτιού τους δεν είχαν διευκρινίσει το τι σημαίνει "ότι γουστάρουμε ". Όμως πως να το κάνουμε άλλο ο Παπαφλέσσας στην εκδοχή του Τζέιμς Πάρις και άλλο η αδυσώπητη πραγματικότητα με τα δάνεια , τα φροντιστήρια και το σουπερ μάρκετ σκέφτηκαν και το κατάπιαν . Είχαν όμως και μία παρηγοριά. Ο άνθρωπος που τους έκανε πριν μερικούς μήνες να πιστέψουν στον "πλούσιο θείο" τώρα τους έλεγε , ότι το να ανοίξουν την πόρτα της κρεβατοκάμαρας τους ήταν μία ηρωική πράξη ανάλογη με το ΟΧΙ του ΄40.

Αλλά δεν ήταν μόνο αυτός . Υπήρχαν και οι άλλοι , αυτοί που ήταν ταγμένοι από το Σύνταγμα να κάνουν κριτική είτε σιωπούσαν είτε πήγαιναν στα βουνά για να ακούσουν τα κοτσύφια τις οιμωγές τους. Τι να κάνει λοιπόν ο κακόμοιρος αποδέχτηκε ότι αυτός ο "βάρβαρος στην κρεβατοκάμαρα " ότι και να έκανε ήταν για το καλό της οικογενείας του. Τι και αν ο βάρβαρος ζητούσε πράγματα αδιανόητα με τα δεδομένα που ίσχυαν πριν από λίγα χρόνια . Αυτός ο σύγχρονος έλληνας ήρωας έκανε το καθήκον του, όπως του είχαν μάθει στο σχολείο .

Άλλωστε αυτό έλεγε και ο αρχηγός ,  που κάθε φορά που κοίταζε προς τη πλευρά του εκείνος με μία κίνηση του κεφαλιού του έκανε σινιάλο να φερθεί σαν ήρωας. Και ο "Αννίβας" εισχωρούσε καθημερινά πιο βαθιά. Περνούσαν οι μέρες, οι εβδομάδες και οι μήνες και αυτός ο ήρωας άρχιζε να εμφανίζει συμπτώματα που συνέπιπταν με το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Και έτσι ο ήρωας άρχισε να ξεφτίζει ."

Όχι δεν ήταν ήρωας . Αυτός έβαλε το βάρβαρο στο σπίτι και τώρα έπρεπε να πληρώσει τον λογαριασμό." σκέπτονταν. Άλλωστε συμφωνούσε και ο αρχηγός ο οποίος έγινε τόσο διάσημος που τον κάλεσαν στον ΟΗΕ να τους πει πως κατάφερε να αντιμετωπίσει με την ομοιοπαθητική μέθοδο τη πτώχεια και μετά πήγε στο ναό των βαρβάρων στην Γουόλ Στριτ για να προσκυνήσει και να πάρει την έμπνευση για την επόμενη κίνηση που θα έλθει γύρω στον Δεκέμβριο όταν οι βάρβαροι θα ζητούσαν να ...

ΥΓ : Πρόκειται για κείμενο αναγνώστη που το δημοσιεύουμε καθώς θεωρούμε ότι πρόκειται για ένα πολιτικό κείμενο-ανεξάρτητα αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με τις θέσεις που εκφράζει- γεμάτο φαντασία . χιούμορ, αυτοσαρκασμό και κυρίως αιχμηρή γραφή.