Πρόκειται ίσως για το μεγαλύτερο φορολογικό τρικ της τελευταίας τετραετίας. Ενώ όλα πήγαν προς τα κάτω, δηλαδή οι μισθοί, οι τιμές και οι θέσεις εργασίας, αυτές παρέμειναν στο ύψος τους. O λόγος για τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, οι οποίες παραμένουν στα εξωπραγματικά επίπεδα του 2007, οπότε και αναθεωρήθηκαν για τελευταία φορά. Αυτό δεν έγινε τυχαία. Η διατήρηση των αντικειμενικών τιμών στο ύψος, ενώ οι τιμές των ακινήτων έχουν καταρρεύσει, είναι αποτέλεσμα πολιτικής απόφασης με τις πλάτες της τρόικας για καθαρά εισπρακτικούς λόγους. Μάλιστα, αν αναλογιστεί κανείς ότι πλέον από τη φορολογία των ακινήτων βεβαιώνονται κάθε χρόνο περισσότερα από 3 δισ. ευρώ, τότε γίνεται εμφανές ότι οι εξωπραγματικές αντικειμενικές τιμές, που αποτελούν και τη βάση υπολογισμού του φόρου ακινήτων, έχουν αποτελέσει και ένα από τα βασικά όπλα του υπουργείου Οικονομικών για την επίτευξη των εισπρακτικών στόχων των τελευταίων προϋπολογισμών. Η υπερφορολόγηση είναι μόνο μία από τις στρεβλώσεις που δημιουργούν οι εξωπραγματικές αντικειμενικές αξίες.