Η έμμεση δήμευση

Το πιο "καυτό" μέτωπο στα της φορολογίας υπήρξε η φορολόγηση ακινήτων. Η κυβέρνηση σπατάλησε σχεδόν δύο χρόνια και εφηύρε τον ληστρικό τρόπο με τον οποίο θα επιβληθεί ο ενιαίος φόρος στην ακίνητη περιουσία. Αυτός σχεδιάσθηκε κατά τέτοιον τρόπο ώστε να επιβάλλεται όχι μόνο με αμιγώς εισπρακτικά κριτήρια, αλλά και με μικροκομματικές σκοπιμότητες όπως αποδεικνύουν οι εξαιρέσεις στην περιφέρεια, η οποία είχε δώσει συγκριτικά υψηλότερα ποσοστά στα δύο μνημονιακά κόμματα. Οι μεγαλύτερες αδικίες του φόρου ακινήτων είναι συνοπτικά ο υπολογισμός του με βάση παρωχημένες αντικειμενικές αξίες οι οποίες ίσχυσαν την εποχή των... Ολυμπιακών Αγώνων (!), η επιβολή του από το πρώτο ευρώ, χωρίς αφορολόγητο που να προστατεύει τους αδύναμους, οι περιπτώσεις αντίστροφης προοδευτικότητας και κυρίως η εισαγωγή του καινοφανούς για την ελληνική πραγματικότητα χαρατσώματος της ιδιοκτησίας. Η υπερφορολόγηση της μικρής και μεσαίας ιδιοκτησίας τεκμαίρεται και εκ του ότι το κράτος θα εισπράξει το 2014 ποσά 8 φορές μεγαλύτερα από το 2009, ενώ ευνοούνται όσοι έχουν τα ακίνητά τους σε off shore και όσοι έχουν συνολική ακίνητη περιουσία πάνω από 5 εκατ. ευρώ αφού έτυχαν μείωσης φορολογικού συντελεστή από 2% σε 1%, δηλαδή μείωση φόρου στο ήμισυ. Συν τοις άλλοις, ο Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ο ΕΝΦΙΑ, όπως καθιερώθηκε) αναμένεται να παγώσει τις συναλλαγές των ακινήτων αλλά και κάθε δυνατότητα των ιδιοκτητών να διεκδικήσουν οποιοδήποτε δικαίωμά τους σε οποιαδήποτε κρατική αρχή, αν δεν φέρουν πιστοποιητικό ΔΟΥ ότι δήλωσαν όλα τα ακίνητά τους και πλήρωσαν τον φόρο για όλα. Επιπλέον, δεν δίνει καμιά διέξοδο και καμιά δυνατότητα επιβίωσης σε όσους θα αντιμετωπίσουν την κατάσχεση και τον πλειστηριασμό της περιουσίας τους και την πόρτα της φυλακής, λόγω πλήρους αδυναμίας εξόφλησης των χρεώσεών του, όπως χαρακτηριστικά τονίζει η ΠΟΜΙΔΑ.