Ποιο είναι το πραγματικό «κοράκι» σήμερα στην αγορά ακινήτων; Η απάντηση όσοι σκληρή και δημαγωγική και αν ακούγεται είναι απλή: Το ελληνικό κράτος. Η πολιτική που εφαρμόζει τους τελευταίους 26 μήνες, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες στην απόφαση να του παραδώσουν τα κλειδιά των ακινήτων τους-κυρίως σπιτιών - που αποκτήθηκαν με κόπο και ιδρώτα . Τα ακίνητα αυτά είτε θα περάσουν σε «ξένα χέρια» είτε θα παραμείνουν «φαντάσματα» υποβαθμίζοντας τις περιουσίες ακόμα και εκείνων που με προσπάθεια κατάφεραν να πληρώσουν τους φόρους και τα χαράτσια που επέβαλλε χωρίς καμία ηθική και πολιτική εξουσιοδότηση.
Ποια πρακτική ακολουθεί ένας τοκογλύφος; Φορτώνει με δυσανάλογους για τις οικονομικές δυνατότητες του οφειλέτη τόκους και στην συνέχεια προχωρά σε κατάσχεση των ακινήτων του. Στην συνέχεια βγάζει στο σφυρί το ακίνητο για ένα «κομμάτι ψωμί». Αν τον ενδιαφέρει, το αγοράζει ο ίδιος αποκλείοντας τυχόν υποψηφίους αγοραστές ή διαφορετικά το αποκτούν τρίτοι.
Τι κάνει σήμερα το ελληνικό δημόσιο; Φορτώνει με οικονομικές υποχρεώσεις τους ιδιοκτήτες. Χιλιάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες αδυνατούν να πληρώσουν και στην συνέχεια κινείται νομικά εναντίον τους μπλοκάρει τα περιουσιακά τους στοιχεία και τους απειλεί με κατασχέσεις. Φυσικά και το δημόσιο χρεώνει υπέρογκους τόκους για τα χρήματα που του «οφείλονται», αλλά στην περίπτωση του τα ληστρικά επιτόκια των προστίμων και των προσαυξήσεων έχουν νομικά κατοχυρωθεί . Και αφού προχωρήσει στον οικονομικό αφανισμό προχωρά και στην ηθική εξόντωση του ιδιοκτήτη χαρακτηρίζοντας την αδυναμία ως «κοινωνική αναλγησία» . Αν δεν το πιστεύετε δεν έχετε παρά να σκεφτείτε τι καλείται να πληρώσει ένας μέσος ιδιοκτήτης ο οποίος έχει δύο σπίτια εκ των οποίων στο ένα κατοικεί και το άλλο το νοικιάζει:
-Τέλος Ακίνητης Περιουσίας
-ΦΑΠ
-ΕΤΑΚ προηγούμενων ετών
-Ένα ποσό για το πρόστιμό που αφορά τον ημιυπαίθριο που έκλεισε
-Ένα ποσό για <<ενεργειακό πιστοποιητικό>> για το ακίνητο που νοικιάζει.
-Ένα ποσό για τα <<εξαρτημένα τοπογραφικά>> που απαιτούνται ακόμη και για γονική παροχή στο παιδί
-Ένα ποσό για τις βεβαιώσεις πολεοδομικής νομιμότητας που καθιερώθηκαν με το νόμο των αυθαιρέτων. Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί ο φόρος εισοδήματος από το νοίκι, τα δημοτικά τέλη κλπ
Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Ειτε ,κάποιοι θα σηκώσουν τα χέρια ψηλά δηλώνοντας αδυναμία καταβολής είτε κάποιοι θα αναγκαστούν να πουλήσουν κάποιο ακίνητο για να γλυτώσουν το άλλο. Αν προσφύγουν στην δεύτερη διέξοδο , σύντομα θα διαπιστώσουν ότι στην πραγματικότητα «σκοτώνουν» και δεν πωλούν το ακίνητο τους αφού οι αγοραστές έχουν εξαφανιστεί επειδή το Δημόσιο «σκότωσε» την οικονομία.
Το δημόσιο όμως υπερτερεί σε δύο σημεία:
Πρώτον: Η προσφυγή στον τοκογλύφο είναι επιλογή του οφειλέτη. Αντίθετα το δημόσιο φορτώνει με χρέη τον πολίτη εκμεταλλευόμενο την ισχύ του.
Δεύτερον: Ο τοκογλύφος δεν έχει την δυνατότητα να επηρεάσει το γενικότερο οικονομικό περιβάλλον και επομένως την αγορά χρήματος αλλά και τις αξίες των ακινήτων. Απλως το εκμεταλλεύεται . Αντίθετα το δημόσιο μπορεί να επηρεάσει τον δανεισμό, τα εισοδήματα των πολιτών ακόμα και να οδηγήσει, είτε μέσω επιλογών είτε μέσω της αδράνειας,σε υποβάθμιση ολόκληρων περιοχών (σ.σ η αγορά του κέντρου της Αθήνας).
Υπάρχει ομως και μία ακόμα διαφορά . Ο τοκογλύφος είναι καταδικασμένος στην σιωπή και στην κοινωνική χλεύη, ενώ οι άνθρωποι που έχουν την πολιτική ευθύνη για τις αποφάσεις του δημοσίου έχουν τα μέσα να εμφανίζουν τις επιλογές τους ως πράξεις "κοινωνικής και πολιτικής ευθύνης"!!!