ΔΗΜΟΣΙΟ : Δεν πληρώνω με το "ετσι θέλω"

Τις τελευταίες μέρες είδαν το φως της δημοσιότητας κάποιες πληροφορίες που εμφανίζονται ασύνδετες μεταξύ τους αλλά έχουν όλα μία κοινή συνιστώσα: το Δημόσιο και την αντίληψη περι δικαιοσύνης. Πάμε λοιπόν:

Μία προβληματική κατασκευαστική εισηγμένη στο Χρηματιστήριο ούτε λίγο ούτε πολύ καταγγέλει ότι το δημόσιο δεν πληρώνει και για αυτό οδηγήθηκε σε αδιέξοδο. Μία άλλη , ισπανική αυτή την φορά, εγκαταλείπει τρία εργοτάξια στην Θεσσαλία επειδή έχει λαμβάνειν απο το Δημόσιο αρκετές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Στη σημερινή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ αναφέρεται στο κεντρικό μάλιστα θέμα ότι το Δημόσιο πληρώνει με πέντε χρόνια καθυστέρηση το εφαπαξ. Αν ρωτήσετε φίλους και γνωστούς επιχειρηματίες που έχουν συναλλαγές με το δημόσιο θα διαπιστώσετε ότι έχουν κόψει τιμολόγια σε συναλλαγές που είχαν με κράτος τα οποία παραμένουν απλήρωτα για χρόνια. Το ωραιότερο απο όλα είναι ότι, οι άνθρωποι αν δεν πληρώσουν τον ΦΠΑ για τα τιμολόγια αυτά θα τους επιβληθούν πρόστιμα, προσαυξήσεις και θα κινδυνέψουν και με δικαστήρια. Αν ψάξουμε στο στενό μας περιβάλλον θα βρούμε αρκετές ακόμα ανάλογες περιπτώσεις απλών ανθρώπων που περιμένουν μήνες ή και χρόνια να εισπράξουν χρωστούμενα απο το Δημόσιο.

Στον αντίποδα , ακούμε καθημερινά κυβερνητικά στελέχη να κάνουν μαθήματα οικονομικής ηθικής κατακεραυνώνοντας τους πάντες και τα πάντα , εκτοξεύοντας κατηγορίες και επιβάλλοντας ποινές.Μιλάμε δηάδή για την πιό ακράία έκφραση του φαρισαϊσμού απο την πλευρά των εκλεγμένων διαχειριστών του δημοσίου συμφέροντος καθώς οι έλληνες πολίτες μετατρέπονται σε υπηκόους

.Με απλά λόγια , δεν είναι δυνατόν και κυρίως δεν έχουν δικαίωμα να οδηγούν επιχειρήσεις και απλούς ανθρώπους σε αδιέξοδο απλώς και μόνο επειδή έχουν την δύναμη να επιβάλλουν τις επιλογές τους. Το πιο σημαντικό όμως απο όλα είναι ότι συμπεριφορές σαν και αυτή ουσιαστικά νομιμοποιούν-ηθικά- μία ανάλογη αντίδραση απο την πλευρά των θιγόμενων καθώς το ίδιο το δημόσιο επιβάλλει και καλλιεργεί συνθήκες ζούγκλας στην ελληνική κοινωνία. Αυτός μάλιστα είναι ο πιο απλός και εύκολος τρόπος να νομιμοποιηθούν στην συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας συμπεριφορές όπως της φοροδιαφυγής , των υπερτιμολογήσεων κ.α.