Νέα Υόρκη, Λονδίνο και Στοκχολμη έχουν τα ακρίβότερα ξενοδοχεία πόλης στο κόσμο.Στη Νέα Υόρκη η μέση τιμή για μια διανυκτέρευση τον Ιούλιο κυμάνθηκε στα 194,50 ευρώ, σημειώνοντας αύξηση κατά 14,75 % σε σχέση με τον περασμένο χρόνο. Το Λονδίνο έρχεται δεύτερο με 146,60 ευρώ και η Στοκχόλμη τρίτη με 145,30 ευρώ. Μέσα σε ένα χρόνο, οι τιμές στο Ρίο ντε Τζανέιρο (στην πέμπτη θέση, με 143,60 ευρώ) και στη Σανγκάι (στη 16η θέση, με 99,84 ευρώ) εκτοξεύθηκαν στα ύψη, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη αύξηση, κατά 44,60 % και 30% αντίστοιχα. Το Παρίσι καταλαμβάνει τη 13η θέση, με μέσο όρο στα 110,8 ευρώ. Παρόλ' αυτά, η ακριβότερη πόλη στη Γαλλία είναι η Νίκαια, με 115,80 ευρώ η διανυκτέρευση.

Μείωση 30,8% στις πωλήσεις αυτοκινήτων (καινούριων και μεταχειρισμένων) καταγράφηκε το διάστημα Ιανουαρίου - Αυγούστου σε σχέση με την περσινή αντίστοιχη περίοδο, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Τα στοιχεία είναι ακόμη χειρότερα εάν συγκριθούν με τους μέσους όρους ταξινομήσεων της πενταετίας 2004-2009. Οι εξελίξεις αυτές αναμλενεται να έχουν αντανάκλαση και στην αγορά εμπορικών χώρων αφού δεν θα πρέπει να αποκλειστούν νέα λουκέτα.

Οι μεγάλοι κυνηγούν στους μικρούς για τις "μαϊμούδες". Μικροκαταστηματάρχες τουριστικών περιοχών της Κρήτης, προμηθεύονται κανονικά, με τιμολόγια, εισαγόμενα προϊόντα από χονδρέμπορους (χώρα προέλευσης, κατά κύριο λόγω η Κίνα), στη συνέχεια δέχονται ελέγχους από «ερευνητές αγοράς», οι οποίοι εμφανίζονται να ενεργούν για λογαριασμό επώνυμων εταιριών και οι οποίοι τους εκβιάζουν για την καταβολή σεβαστών χρηματικών ποσών ώστε να μην τους διώξουν δικαστικώς για παράβαση του νόμου «περί αθέμιτου ανταγωνισμού» και απαιτούν την απόσυρση των προϊόντων απομίμησης από τα καταστήματά τους. Μικροκαταστηματάρχες που «πλήρωσαν» και απέσυραν τα προϊόντα δέχτηκαν και επόμενη απαίτηση για πολύ υψηλότερο ποσό και όποιος δεν δέχτηκε να το καταβάλει τώρα βρίσκεται αντιμέτωπος με αγωγές και μηνύσεις. Όπως φαίνεται το παραεμπόριο συνεχίζει να οργιάζει και δυστυχώς έχει πάρει πολλές, περίεργες και διάφορες διαστάσεις με την ανοχή ή τις παραλείψεις του κράτους

Κλείνουν εργοτάξια, αποχωρούν ακόμα και ξένες εταιρίες και μεγάλα πολυδιαφημισμένα έργα βρίσκονται μετέωρα επειδή το δημόσιο δεν καταβάλλει τα ποσά που έχει συμφωνήσει.Φυσικά , το υπουργείο Οικονομικών μπορεί να προαανεγγέλει κατασχέσεις όταν χρωστούν οι πολίτες αλλά τι γίνεται όταν το ίδο δεν πληρώνει;

Όπως προκύπτει απο ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή ,παρά τις “καθησυχαστικές” δηλώσεις στελεχών της εταιρίας «Νέα Οδός Α.Ε.» για την πορεία των έργων στον αυτοκινητόδρομο Κεντρικής Ελλάδας (Ε-65) -τμήμα νομών Καρδίτσας και Τρικάλων- και την Ιόνια Οδό, η αποχώρηση της Ferrovial Agroman S.A. είναι μία πραγματικότητα.Τα τρία εργοτάξια της ισπανικής εταιρίας στο Κεφαλόβρυσο του Δήμου Φαλώρειας, του Παλαμά και του Προαστίου Καρδίτσας έβαλαν λουκέτο, αφήνοντας χωρίς δουλειά 500 περίπου εργαζόμενους αλλά και το ίδιο το έργο μετέωρο. Σε αυτό το κομμάτι του υπό κατασκευήν δρόμου υπάρχουν επίσης αρκετές Θεσσαλικές υπεργολαβίες οι οποίες επίσης βρίσκονται στον αέρα, ενώ ήδη υπάρχουν πληροφορίες περί επικείμενης αποχώρησης και των δύο ακόμη εταιριών που συμμετείχαν, προδιαγράφοντας άδηλο το μέλλον του έργου αν το κράτος δεν καταβάλλει το μερίδιο που του αναλογεί. Η αιτία για την εγκατάλειψη του έργου από την εταιρεία οφείλεται στο γεγονός ότι το Ελληνικό Δημόσιο δεν τήρησε τους όρους της σύμβασης παραχώρησης του έργου και δεν κατέβαλε στην κοινοπραξία (Ferrovial, ΤΕΡΝΑ, Dragados) μέχρι τις 30 Ιουνίου, ως όφειλε, το 1/3 της κρατικής συμμετοχής που ανέρχεται περίπου σε 100 εκατ. ευρώ σε σύνολο 435 εκατ. ευρώ. Η αποχώρηση της ισπανικής Ferrovial αλλά και η φημολογία για αποχώρηση και των άλλων δύο εταιριών, έχει κι ακόμη μια διάσταση. Το σταμάτημα ενός έργου που θα σηματοδοτούσε την άρση της απομόνωσης της Δυτικής Θεσσαλίας και τη σύνδεσή της με τον ΠΑΘΕ, έχει φέρει αναστάτωση στους νομούς Καρδίτσας και Τρικάλων. Με την ολοκλήρωση του Ε65 και τη σύνδεσή της με την Εγνατία, ως στόχος είχε τεθεί η δημιουργία νέων προϋποθέσεων για την ευρύτερη ανάπτυξη της Δυτ. Θεσσαλίας, με επίκεντρο τις συγκοινωνίες, τις μεταφορές και το εμπόριο. Οι απολυθέντες καταγγέλλουν ότι ουδείς, έως σήμερα, τους έχει δώσει μια σαφή και πειστική απάντηση ως προς το τι μέλλει γενέσθαι με το εργασιακό τους μέλλον, και αν -σε περίπτωση που αναλάβει νέα εταιρία τη θέση της αποχωρήσασας Ferrovial- θα επανέλθουν στα αρχικά τους εργασιακά πόστα.