Το δικαστικό παιγνίδι με τις αντικειμενικές

Μπαράζ προσφυγών στα διοικητικά δικαστήρια με αντικείμενο τον επαναπροσδιορισμό των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων προοιωνίζεται η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκρινε την όλη διαδικασία συνταγματική. Η απόφαση του δικαστηρίου αφορά τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ) που επιβλήθηκε το 2010, ωστόσο δεν αποκλείεται να αποτελέσει πρόκριμα για την εν γένει αμφισβήτηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων βάσει των οποίων υπολογίζεται η φορολόγηση. Στο ΣτΕ προσέφυγε ιδιοκτήτης ακινήτου στο Ψυχικό, όπου σημειωτέον έχουν επιβληθεί υπέρογκες αντικειμενικές αξίες. Το ΣτΕ έκανε δεκτή την προσφυγή, κρίνοντας ότι η επιβολή του ΦΑΠ είναι συνταγματική, όπως επίσης και η δυνατότητα προσφυγής του πολίτη στα διοικητικά δικαστήρια για τον επαναπροσδιορισμό της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου. Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο, με τη διαδικασία της πιλοτικής δίκης κλήθηκε να κρίνει κατά πόσο «ο πολίτης ο υποκείμενος σε ΦΑΠ βάσει του άρθρου 32 του νόμου 3842/2010 έχει τη δυνατότητα να αμφισβητήσει με προσφυγή του στο διοικητικό δικαστήριο το ύψος της αντικειμενικής αξίας του βαρυνόμενου με τον επίμαχο φόρο ακινήτου του, σε αρνητική δε περίπτωση να κριθεί η συνταγματικότητα της διατάξεως αυτής». Η επταμελής σύνθεση του Β΄ τμήματος του ΣτΕ (απόφαση 6/2015) έκρινε ότι «οι διατάξεις του άρθρου 41 του ν. 1249/1982 δεν είναι αντίθετες με το Σύνταγμα, αφού με αυτές δεν θεσπίζεται αμάχητο τεκμήριο προσδιορισμού της αξίας των εν λόγω ακινήτων, δεδομένου ότι ο φορολογούμενος δύναται με δική του πρωτοβουλία να αποστεί από την εφαρμογή του αντικειμενικού τρόπου προσδιορισμού της αγοραίας αξίας, ζητώντας από το δικαστήριο, κατά την παράγραφο 6 της ως άνω διατάξεως, τον εκ μέρους του προσδιορισμό της». Κατ’ αναλογία το ίδιο σκεπτικό υιοθετείται και για τον νόμο 3842/2010 που αφορά τον ΦΑΠ. Ειδικότερα, όπως αναφέρουν οι σύμβουλοι: «Εφόσον ο φορολογούμενος ο υποκείμενος σε φόρο ακίνητης περιουσίας έχει τη δυνατότητα, κατά τις διατάξεις των άρθρων 32 και 34 του ν. 3842/2010, ερμηνευόμενες σε συνδυασμό με εκείνες του άρθρου 4 της κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 34 παράγραφος 6 του νόμου τούτου (ν. 3842/2010) εκδοθείσης ΠΟΛ 1225/24.12.2010 απόφασης του υφ. Οικονομικών να αμφισβητήσει με προσφυγή του στο Διοικητικό Δικαστήριο το ύψος της αντικειμενικής αξίας του βαρυνόμενου με τον ως άνω φόρο ακινήτου του, η ως άνω ρύθμιση δεν αντίκειται στο Σύνταγμα».