Τα δανεικά της κρίσης

Η απροθυμία των τραπεζών να χορηγήσουν στεγαστικά δάνεια έχει οδηγήσει πολλούς αγοραστές σε πρακτικές του παρελθόντος. Σύμφωνα με τις απόψεις μεσιτών αλλά και δικηγόρων έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των υποψήφιων αγοραστών οι οποίοι προκειμένου να πραγματοποιήσουν μία αγορά προσφεύγουν στο στενό τους περιβάλλον για να δανειστούν χρήματα ή ρευστοποιούν κάποιο άλλο περιουσιακό τους στοιχείο προκειμένου να εξασφαλίσουν το απαιτούμενο κεφάλαιο για την αγορά. Παράλληλα δεν είναι λίγοι οι πωλητές (κατασκευαστές και ιδιώτες) που αποδέχονται προτάσεις για σταδιακή  αποπληρωμή του τιμήματος άνω της δεκαετίας  με τις ανάλογες εγγυήσεις από την πλευρά  του αγοραστή. 
«Στην πραγματικότητα , λόγω του ΤΕΙΡΕΣΙΑ , ένας μεγάλος αριθμός υποψήφιων αγοραστών είναι αποκλεισμένος από τις τράπεζες. Αν στο αριθμό αυτό προστεθεί και εκείνος αυτών που δεν πληρούν τα κριτήρια που έχουν τεθεί από τα πιστωτικά ιδρύματα προκειμένου να χορηγήσουν την έγκριση για την χορήγηση του στεγαστικού δανείου , τότε τα νοικοκυριά που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την τραπεζική χρηματοδότηση για την αγορά κατοικίας είναι σε ιστορικά επίπεδα ρεκόρ. Με δεδομένο , ότι  τα στεγαστικά δάνεια έχουν μπεί στην οικονομική ζωή των περισσότερων ελλήνων μία περίπου δεκαετία , η προσαρμογή τους στις νέες συνθήκες δεν ήταν τόσο δύσκολη όσο θα ήταν σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Δυτικής Ευρώπης.» επισήμανε χαρακτηριστικά μεσίτης που ασχολείται με την αγορά κατοικίας στο κέντρο της Αθήνας.
Αλλά και τα στοιχεία των τραπεζών επιβεβαιώνουν τις  προαναφερόμενες εκτιμήσεις αφού ο αριθμός των εκτιμήσεων για την χορήγηση δανείων είναι μειωμένος σε ποσοστά που ξεπερνούν το 30% (σε ορισμένες περιπτώσεις προσεγγίζουν και το 40%). Αν συνυπολογιστεί μάλιστα ότι ένας αριθμός των δανείων δεν χρησιμοποιείται για αγορά κατοικίας τότε το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι οι αγορές που χρηματοδοτούνται με τραπεζικό δανεισμό είναι σημαντικά λιγότερες. Αντίθετα ο ρυθμός πτώσης των συναλλαγών,  είναι αισθητά μικρότερος (σύμφωνα με δειγματοληπτικές έρευνες κινείται στα επίπεδα του 20% περίπου) και η αναντιστοιχία αυτή επιβεβαιώνει την στροφή των ελλήνων σε άλλες μορφές χρηματοδότησης.