Πως ρυθμίζουν τα στεγαστικά

Με αθρόες ρυθμίσεις στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων, οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών επιχειρούν να κερδίσουν τη μάχη με τις επισφάλειες. Οι τράπεζες , προχωρούν σε σημαντική αύξηση των θετικών απαντήσεων, κοντά στο 95%, στα αιτήματα των πολιτών για ρυθμίσεις δανείων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το τελευταίο διάστημα κάθε μήνα χορηγήσεις της τάξεως του 1 δισ. ευρώ «κοκκινίζουν», δηλαδή σταματά για διάστημα μεγαλύτερο των 90 ημερών να καταβάλλεται οποιαδήποτε ποσό στην τράπεζα. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι το σύνολο των οφειλών που εμφανίζουν καθυστερήσεις στην αποπληρωμή τους, να έχει πλέον διαμορφωθεί στο 15%. Συγκεκριμένα, οι επιμηκύνσεις του χρόνου αποπληρωμής των στεγαστικών δανείων με ταυτόχρονη μείωση των μηνιαίων δόσεων, βρίσκονται πλέον στην ημερήσια διάταξη όλων των πιστωτικών ιδρυμάτων Η μείωση των δόσεων μπορεί να φτάσει μέχρι και το 50%, ενώ, εκμεταλλευόμενοι τα χαμηλά ευρωεπιτόκια, πολλοί δανειολήπτες «κλειδώνουν» μικρότερα επιτόκια. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα δανείων, τα οποία μέσω των προγραμμάτων συγκέντρωσης οφειλών, ρυθμίζονται με επιτόκιο της τάξης του 7% και του 8%, μειωμένο σχεδόν στο μισό σε σύγκριση με αυτό των «απλών» καταναλωτικών δανείων. Στην περίπτωση που το ύψος των οφειλών είναι σχετικά μεγάλο (πάνω από 15.000-20.000 ευρώ), οι τράπεζες ζητούν πλέον την προσημείωση περιουσιακού στοιχείου (συνήθως ακινήτου), με δέλεαρ ακόμα χαμηλότερο επιτόκιο.

Στη στεγαστική πίστη, η πιο δημοφιλής λύση είναι η αύξηση της διάρκειας αποπληρωμής, η οποία εξασφαλίζει τη μείωση μέχρι και στο μισό της μηνιαίας δόσης. Μάλιστα, τελευταία, οι τράπεζες με στόχο να καταστήσουν με τη μέθοδο της επιμήκυνσης ενήμερο ένα προϊόν, έχουν αυξήσει αρκετά το όριο ηλικίας για την αποπληρωμή ενός δανείου. Έτσι, ενώ το τραπεζικά ορθό είναι η ηλικία του δανειολήπτη στη λήξη του δανείου να μην υπερβαίνει τα 70-75 έτη, πλέον το όριο αυτό μπορεί κατά περίπτωση να φτάσει ακόμη και τα 85 έτη. Επιπλέον, ενώ μέχρι πρόσφατα η μέγιστη διάρκεια του δανείου ήταν τα 40 έτη, πλέον οι τράπεζες δέχονται την αύξησή της ως και στα 45 έτη, ώστε να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η μηνιαία δόση. Σημαντική ανάσα για εκείνους που προσωρινά αδυνατούν να πληρώσουν τη δόση τους είναι η περίοδος χάριτος, η οποία μπορεί να φτάσει και τα δύο χρόνια. Εντούτοις, τα χρήματα πρέπει να καταβληθούν κανονικά και, ουσιαστικά, επιμηκύνεται η διάρκεια του δανείου, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις η περίοδος χάριτος επιβαρύνεται με τόκο. Τέλος, ένα επιπλέον χαρακτηριστικό που μπορεί να λειτουργήσει ως σωσίβιο για υπερχρεωμένους, σε στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια είναι οι «ευκολίες πληρωμής», που κάνουν οι τράπεζες στους πελάτες τους. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται η παράλειψη έως και δύο δόσεων κάθε χρόνο και η δυνατότητα μετάθεσης εξόφλησης του χρέους στο τέλος του δανείου. Ειδικά για τους ανέργους υπάρχει η δυνατότητα μεγαλύτερης περιόδου χάριτος ως τεσσάρων ετών, αλλά κάποια στιγμή έπειτα από τουλάχιστον έξι μήνες από την έκδοση της απόφασης, πραγματοποιείται επανέλεγχος. Εφόσον διαπιστωθεί ότι ο οφειλέτης έχει αποκτήσει εισοδήματα, ρυθμίζεται βάσει των νέων δεδομένων το χρέος του.