Δάνεια: Λιγότερα+Ακριβότερα=0

Ο συνδυασμός λιγότερα και πιο ακριβά στεγαστικά δάνεια είναι μαζί με την φορολογία η βασική αιτία για την κατάρρευση της αγοράς κατοικίας. Οι τράπεζες από το 2009 μέχρι σήμερα έχουν «βάλει» στην κατάψυξη την αγορά στεγαστικής πίστης εφαρμόζοντας με θαυμαστή συνέπεια τη συνταγή αυτή.

Ακόμα και τα επίσημα στοιχεία δείχνουν , ότι σήμερα οι χορηγήσεις στεγαστικών δανείων μειώθηκαν σε απόλυτους αριθμούς από τις αρχές του 2010 μέχρι τον Μαϊο 2011 2,1% σε σύγκριση με το 2009 , ενώ το κόστος εξυπηρέτησης μέχρι το φετεινό Απρίλιο αυξήθηκε 18% περίπου σε σύγκριση με 2009. Με τα σημερινά δεδομένα ( αυξήσεις των επιτοκίων 0,5 ποσοστιαία μονάδα) , το κόστος εξυπηρέτησης ενός στεγαστικού δανείου εκτιμάται ότι είναι υψηλότερο 21% σε σύγκριση με το 2009. Σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές, η πολιτική που ακολούθησαν τα τελευταία δύο χρόνια οι τράπεζες σχετικά με την στεγαστική πίστη , τις καθιστά υπεύθυνες-από κοινού με το δημόσιο- για την κατακόρυφη πτώση της αγοράς κατοικίας.

«Στην πραγματικότητα, η πολιτική που ακολουθούν σημαίνει ότι από την μία πλευρά περιορίζουν την ζήτηση αφού δεν χρηματοδοτούν πλέον την κατοικία και από την άλλη με το να αυξάνουν τα επιτόκια τους οδηγούν σε ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της προσφοράς. Πρόκειται για ένα «θανατηφόρο» συνδυασμό , αφού πρακτικά αυτό σημαίνει ότι περιορίζεται η ζήτηση και αυξάνεται η προσφορά. Αν και ανάλογες πρακτικές ακολούθησαν και οι περισσότερες ευρωπαϊκές τράπεζες την περίοδο 2007-2009 , εντούτοις εξακολουθούσαν να αναζητούν ένα σημείο ισσοροπίας προκείμενου να μη καταρρεύσει η αγορά κατοικίας. Αυτή είναι η αιτία που οι αγορές κατοικίας σε Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία όχι μόνο δεν επηρεάστηκαν από την ύφεση αλλά αντίθετα κατάφεραν να επιβιώσουν και να αυξηθούν οι τιμές και οι επενδύσεις. Αναλύοντας την ελληνική πραγματικότητα δεν θα πρέπει να υποβαθμιστεί και το γεγονός της πιστωτικής «καραντίνας» στην οποία έχει τεθεί από τις τράπεζες όλο ο κλάδος των κατασκευών. Οι επιλογές αυτές οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση καθώς και το δημόσιο δεν ακολουθεί μία πολιτική ενίσχυσης της αγοράς κατοικίας», έλεγε χαρακτηριστικά έμπειρος οικονομικός αναλυτής κορυφαίου ινστιτούτου οικονομικών ερευνών και συμπλήρωνε : «ακόμα και τα σχέδια για ενίσχυση της παραθεριστικής κατοικίας θα πέσουν στο κενό αν δεν υπάρχει χρηματοδότηση της εγχώριας αγοράς αφού ακόμα και οι ξένοι υποψήφιοι αγοραστές πολύ δύσκολα θα χρηματοδοτηθούν από τράπεζες του εξωτερικού για να επενδύσουν κατοικία σε μία χώρα που από την κρίση χρέους.»