Φόβος για "αγανακτισμένους" δανειολήπτες

Τράπεζες και δανειολήπτες κονταροχτυπιούνται καθημερινά στην αγορά . Από την μία πλευρά οι χιλιάδες δανειολήπτες που αδυνατούν λόγω κρίσης να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις και από την άλλη τα πιστωτικά ιδρύματα που πιέζουν με δεκάδες τρόπους για να εισπράξουν τα χρήματα τους. Μάλιστα, σε αυτό το πόλεμο, οι τραπεζίτες κατηγορούν ευθέως δανειολήπτες χαρακτηρίζοντας τους , ότι «συνειδητά επιλέγουν να μη πληρώνουν καθώς κάποιοι από αυτούς έχουν την οικονομική δυνατότητα». Στην πραγματικότητα όμως , πολιτικοί και τραπεζίτες αναγνωρίζουν ότι τα δάνεια σε καθυστέρηση αποτελούν κομμάτι του γενικότερου πολιτικού σκηνικού που απαιτεί προσεκτικούς χειρισμούς για να μη γιγαντωθεί

. Η αλήθεια είναι ότι το κλίμα έντασης που επικρατεί στην κοινωνία είναι το μοναδικό ανάχωμα που εμποδίζει τις τράπεζες να προχωρήσουν σε μαζικές κατασχέσεις αφού θεωρούν ότι μία τέτοια κίνηση θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για να στραφεί το λαϊκό αίσθημα εναντίον τους. Και σίγουρα κανείς από αυτούς δεν θα ήθελε να προκαλέσει «ένα κίνημα αγανακτισμένων δανειοληπτών». Ο φόβος αυτός σε συνδυασμό με το «πάγωμα» των πλειστηριασμών , που σύμφωνα με πληροφορίες παρατείνεται μέχρι το τέλος του χρόνου τις οδηγεί να εμφανίζουν προς τα έξω ένα πρόσωπο διαλλακτικότητας.

Έτσι, προτιμούν να εμφανίζονται διαλλακτικές και διατεθειμένες για συμβιβασμό και για αυτό, προωθούν κυρίως τη λύση της μείωσης της μηνιαίας δόσης στο μισό και συνήθως για περίοδο ενός έτους, τη χορήγηση περιόδου χάριτος, 3 ή 6 μηνών συνήθως, για δανειολήπτες που έχουν χάσει τη δουλειά τους και απαλλάσσονται για το διάστημα αυτό από κάθε καταβολή, καθώς και την επιλογή της επιμήκυνσης του δανείου για 5 έως 10 χρόνια. Όπως εκτιμούν στελέχη της αγοράς στεγαστικής πίστης, εάν δεν υπήρχαν οι αναδιαρθρώσεις δανείων, οι επισφάλειες στα στεγαστικά χαρτοφυλάκια των τραπεζών θα έδειχναν ήδη ποσοστό 12% - 13%. Όπως περιγράφουν την κατάσταση με τα μη εξυπηρετούμενα στεγαστικά δάνεια τα ίδια στελέχη, οι τράπεζες περιορίζονται απλώς στην έκδοση διαταγών πληρωμής και αυτό αφού έχει προηγηθεί μακροχρόνια διαπραγμάτευση για συμβιβασμό με τον πελάτη. Η διαταγή πληρωμής εκδίδεται συνήθως μετά από πάροδο άνω των έξι μηνών κατά την οποία ο πελάτης δεν δείχνει διατεθειμένος να προχωρήσει σε διακανονισμό της οφειλής του. Οι τράπεζες, ωστόσο, «κυνηγούν» πλέον τις καθυστερούμενες οφειλές από στεγαστικά δάνεια ήδη από τον πρώτο μήνα της καθυστέρησης. Και αυτό διότι, σύμφωνα με τις διαπιστώσεις τους, οι επισφάλειες που σημειώνονται με την καθυστέρηση στην εξόφληση τεσσάρων μηνιαίων δόσεων ανέρχονται πλέον στο 11% των στεγαστικών χαρτοφυλακίων.