Τι κουβεντιάζουν για την Αττική Οδό

Οι επεκτάσεις της Αττικής Οδού μπαίνουν ξανά στο τραπέζι .Στο νέο ρυθμιστικό σχέδιο Αθηνών περιλαμβάνονται η επέκταση της Αττικής Οδού μέχρι το Λαύριο, καθώς και η κατασκευή του κλάδου μέχρι τη διασταύρωση της Ραφήνας και η σύνδεσή της με τη βόρεια πύλη του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος». Το έργο εντάσσεται κυρίως γιατί συνδέεται με την ενίσχυση του ρόλου του λιμένα Λαυρίου στην ακτοπλοΐα καθώς και του σχεδίου κατασκευής μαρίνας για πολυτελή mega-yachts.

Το μοντέλο χρηματοδότησης και διαχείρισης των επεκτάσεων της Αττικής Οδού, όμως, είναι δύσκολη εξίσωση για το υπουργείο Υποδομών. Πρώτον, γιατί είναι δύσκολο να βρεθούν τα κεφάλαια που απαιτούνται για την κατασκευή του έργου, ειδικά όταν η Ελλάδα εμφανίζεται να διεκδικεί εκατοντάδες εκατομμύρια για project finance (π.χ. το φθινόπωρο θα ξεκινήσει ο διαγωνισμός για το αεροδρόμιο στο Καστέλι Ηρακλείου που επίσης απαιτεί τεράστια ιδιωτικά κεφάλαια).

Δεύτερον γιατί παρά το γεγονός πως τον Μάιο υπήρξε -για πρώτη φορά μετά από πέντε χρόνια- αύξηση στην κυκλοφορία της Αττικής Οδού έναντι του αντίστοιχου μήνα του 2013, οι διελεύσεις στον οδικό άξονα έχουν μειωθεί σημαντικά. Ο μέσος αριθμός ημερήσιων διελεύσεων πέρυσι ήταν 200.561 έναντι 215.691 το 2012 όταν στις λαμπρές ημέρες του οδικού άξονα προσέγγιζαν τις 300.000.

Τρίτον πώς θα προκηρυχθεί ως ξεχωριστό έργο η επέκταση ενός κλειστού οδικού άξονα; Η κοινοπραξία Αττική Οδός διαθέτει σύμβαση παραχώρησης η οποία λήγει τον Σεπτέμβριο του 2024 και δύσκολα θα φτάσει το επίπεδο απόδοσης ιδίων κεφαλαίων ώστε ο οδικός άξονας να επιστραφεί νωρίτερα στο δημόσιο.

Μία περίπτωση που είχε εξεταστεί στο παρελθόν ήταν η δημιουργία ενός μεγάλου πακέτου (με τις επεκτάσεις προς Λαύριο και Ραφήνα μαζί με επέκταση της περιφερειακής Υμηττού μέχρι τη Λεωφόρο Βουλιαγμένης) ώστε να είναι ελκυστικό ως αυτόνομο έργο. Το συγκεκριμένο πακέτο μάλιστα είχε προκηρυχθεί στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας μαζί με τα άλλα έργα παραχώρησης στους οδικούς άξονες. Στη συνέχεια υπήρξε αναμόρφωση του πακέτου των επεκτάσεων επί Γ. Σουφλιά στο υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ, χωρίς ποτέ να ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός.