Απο το κάστρο στο μετρητό

Πριν αρκετές δεκαετίες , το σπίτι για μία οικογένεια ήταν η ασφάλεια της.Την τελευταία δεκαετία όμως κάποιοι το αντιμετώπισαν σαν την « κότα με τα χρυσά αυγά» Αιτία η κατακόρυφη αύξηση των τιμών που έδωσε την δυνατότητα να το χρηματοδοτήσουν ως εγγύηση δανείων προκειμένου να αγοράσουν ΙΧ, να κάνουν διακοπές ή και ακόμα να χρηματοδοτήσουν καταναλωτικές δαπάνες. Ποιος ξεχνά τις διαφημίσεις που προέτρεπαν του καταναλωτές να σπεύσουν να βάλουν υποθήκες τα σπίτια τους για να πάνε διακοπές.

Το 2010 σηματοδότησε το τέλος αυτής της αντίληψης. Καθώς όλοι διαπίστωσαν ότι ένα σπίτι δεν μπορεί πλέον να αποφέρει άμεσα τον πλούτο, ούτε και να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της αποταμίευσης και των εισοδημάτων. Με απλά λόγια ο πλούτος του σπιτιού είναι μία λογιστική αξία που για να μετουσιωθεί σε απτό πλούτο θα πρέπει να υπάρξει κάποιος που θα είναι διατεθειμένος να πληρώσει για να το αποκτήσει. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που διαπίστωσαν ότι ο χρόνος ήταν εκείνος που ρύθμιζε τα πράγματα και όχι η ονομαστική τους αξία. Όλα όσα ζήσαμε τα τελευταία χρόνια έφεραν μία αλλαγή:

Οι άνθρωποι στηρίζονται πλέον λιγότερο στην ιδιοκτησία ενός σπιτιού για να συσσωρεύουν πλούτο και επιστρέφουν σε πιο παραδοσιακούς τρόπους. Ομόλογα , καταθέσεις μετοχές ακόμα και ασφαλιστήρια συμβόλαια άρχισαν να αποτελούν τις επιλογές εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο που διαπίστωσαν ότι το ακίνητο προσφέρει μεν ασφάλεια αλλά σε δύσκολους καιρούς πολύ δύσκολα ρευστοποιείται . Και επειδή προσφέρει ασφάλεια είναι έρμαιο στις διαθέσεις του κάθε πολιτικού. Φυσικά, για μερικούς, η πρόσφατη αναταραχή είναι απλά μια ένδειξη ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να αγοράσουν. Τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων είναι ακόμη σχετικά χαμηλά και η ζήτηση περιορισμένη. Ίσως και να έχουν δίκιο αφού πολλοί αναλυτές λένε ότι πλησιάζουμε στον «πάτο του βαρελιού».

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι τιμές θα αρχίσουν να τρέχουν με τους ρυθμούς της προηγούμενης δεκαετίας. Το συμπέρασμα από την κρίση είναι ότι σε κάθε περίπτωση το σπίτι μπορεί να είναι «κάστρο» αλλά σε καμία περίπτωση θησαυροφυλάκιο.