Πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι η κρίση είναι μία ευκαιρία για να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Οι περισσότεροι χρησιμοποιούν ως επιχείρημα ότι οι πρωτοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη ρευστότητα αλλά και τα άλλα περιουσικά στοιχεία που διαθέτουν προκειμένου να αγοράσουν φθηνότερα τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία βρίσκονται στην ιδιοκτησία εκείνων που πλήττονται απο την κρίση όπως για παράδειγμα των ανέργων ή και των μικρομεσαίων που αναγκάζονται είτε να συρρικνωθούν είτε και να σταματήσουν τη δραστηριότητα λόγω ζημιών και έλλειψη ρευστότητας. Ισχύει αυτό και στην περίπτωση της αγοράς ακινήτων;
Σύμφωνα με τα στοιχεία η αορά ακινήτων είναι η τυπική περίπτωση που επαληθεύεται ο κανόνας "των πλουσίων και των φτωχών". Για παράδειγμα οι τιμές των κατοικιών στις περιοχές που βρίσκονται στην κορυφή της "πυραμίδας" των τιμών τα τελευταία 14 χρόνια είχαν την εξής συμπεριφορα:
-Απο το 1999 μέχρι το 2011 , οι τιμές αυξήθηκαν 3 φορές όσες δηλαδή και την περίοδο 1999-2007.
-Απο το 2007 μέχρι το 2011, οι τιμές παρέμειναν σταθερές καθώς μέχρι και το 2010 είχαν οριακή άνοδο ενώ το 2011 καταγράφηκε μικρή -κάτω του 1%- πτώση.
Το συμπέρασμα είναι ότι στις περιοχές αυτές η αξία των περιουσιών των ιδιοκτητών έμεινε ανέπαφη απο την κρίση.
Αντίθετα στις περιοχές με το χαμηλότερο επίπεδο των τιμών καταγράφηκε:
-Απο το 1999 μέχρι το 2007 οι τιμές αυξήθηκαν κατα 2 φορές.
-Απο το 1999 μέχρι το 2011 οι τιμές αυξήθηκαν κατα 1,6 φορές.
-Απο το 2007 μέχρι το 2011 οι τιμές υποχώρησαν 14% κατα μέσο όρο.
Τι σημαίνουν όλα αυτά ; Πολύ απλά η αξία των περιουσιακών στοιχείων στις περιοχές με πολύ υψηλό επίπεδο τιμών είχαν σχεδόν διπλάσιο ποσοστό αύξησης σε σύγκριση με τις περιοχές με πολυ χαμηλές τιμές. Οι λεγόμενες "φτηνές" περιοχές μάλιστα όπως προκύπτει απο τα στοιχεία είναι πολύ πιο ευαίσθητες στηη κρίση σε σύγκριση με τις πολυ ακριβές.