Με εντυπωσιακό ρυθμό αυξήθηκαν και στις αρχές του 2014 οι τιμές των ακινήτων στην Κίνα, παρά τις προσπάθειες των αρχών να τις φρενάρουν. Οι τιμές νέων κατοικιών στις 70 μεγαλύτερες πόλεις της Κίνας αυξήθηκαν κατά 9,6% σε ετήσια βάση τον Ιανουάριο. Τον Δεκέμβριο είχαν αυξηθεί κατά 9,9%. Σε έξι από τις 70 πόλεις καταγράφηκε μείωση μισθών σε μηνιαία βάση. Το Δεκέμβριο αυτό είχε παρατηρηθεί μόνο σε δύο πόλεις. Στη Σαγκάη και το Πεκίνο οι τιμές των ακινήτων αυξήθηκαν κατά 20,9% και 18,8% αντιστοίχως τον Ιανουάριο σε ετήσια βάση – από 21,9% και 20,6% τον προηγούμενο μήνα. Οι κινεζικές αρχές προσπαθούν να χαλιναγωγήσουν τις τιμές στο real estate που αναπτύσσεται με φρενήρεις ρυθμούς καθώς οι κατασκευαστές επωφελούνται από τη μαζική μετακίνηση ανθρώπων από την επαρχεία στα αστικά κέντρα. Υπήρξαν κυρίως μέτρα σύσφιξης της νομισματικής πολιτικής από τα τα μέσα του 2013, αυξάνοντας το κόστος χρηματοδότησης για τις τράπεζες και μειώνοντας τη διαθέσιμη ρευστότητα στη διατραπεζική αγορά.

Μάταια οι ιδιοκτήτες ακινήτων, το χαρακτηριστικότερο και γνησιότερο κομμάτι της "μεσαία τάξης", αναζητούν το παραμικρό ψήγμα φορολογικής ελάφρυνσης στις διατάξεις του φορολογικού νομοσχεδίου που κατατέθηκε για συζήτηση στη Βουλή, επισημαίνει η ΠΟΜΙΔΑ.

"Ανθρακες" κυριολεκτικά αποδεινύεται ο "θησαυρός" της έκπτωσης 40% για την ενεργειακή, λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση των υπαρχόντων κτιρίων, με την τελική διατύπωση της σχετικής ρύθμισης στο φορολογικό νομοσχέδιο, με την οποία αφαιρείται μεν η διάταξη απώλειας της έκπτωσης 5% στα μισθώματα επταετίας (!), πλην όμως το όριο δαπανών συρρικνώνεται στις 16.000€ ενώ παραμένει η εξαίρεση όσων έχουν ενταχθεί στο "ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ".

Αντίθετα το φορολογικό νομοσχέδιο προβλέπει ελάχιστο ποσοστό υποχρεωτικών δαπανών 30% με «πλαστικό χρήμα», βάσει του εισοδήματος από μισθώματα, μιά ρύθμιση, η οποία δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ σε καμιά προεκλογική εξαγγελία της κυβέρνησης, και η οποία είναι απαράδεκτη καθόσον θα έπρεπε να συνδυαστεί με την καθιέρωση αφορολογήτου ορίου και στα εισοδήματα από μισθώματα, τουλάχιστον για όσους αυτά είναι το μοναδικό τους εισόδημα, αλλά και με ουσιαστική μειωτική παρέμβαση στην ισχύουσα ληστρική κλίμακα φορολογίας των μισθωμάτων, όπως έγινε με τις λοιπές κατηγορίες φορολογουμένων.

Οι συντάκτες του φορολογικού νομοσχεδίου εξακολουθούν να αγνοούν το ότι η αθροιστική φορολόγηση των μισθωμάτων της «μεσαίας τάξης» με συντελεστή 35-45 %, με εισφορά αλληλεγγύης έως και 10%, με ετήσιο ΕΝΦΙΑ και με το συμπληρωματικό του φόρο ο οποίος επιβάλλεται κυρίως σε απρόσοδα ακίνητα, χωρίς κανένα όριο προς τα επάνω, αλλά και σειρά από άλλους πολυποίκιλους φόρους και κάθε είδους τέλη, βεβαιώσεις, πιστοποιητικά κλπ., "ταυτότητες κτιρίων", έχει συνολικά δημευτικό χαρακτήρα, «τα παίρνει όλα» κυριολεκτικά, με αποτέλεσμα να μην  απομένει διαθέσιμο εισόδημα της τάξης του 30% το οποίο αξιώνεται  να δαπανηθεί μέσω του τραπεζικού συστήματος! Επειδή λοιπόν είναι πρακτικά αδύνατον για τους περισσότερους εκμισθωτές να προβούν σε τέτοιου ύψους δαπάνες ελλείψει διαθεσίμου εισοδήματος, η ρύθμιση αυτή θα καταλήξει σε πραγματική καταλήστευσή τους με την πρόσθετη «φορολογία» του 22% στο ποσό που δεν θα καταφέρουν να δαπανήσουν “ηλεκτρονικά».

Ετσι δυστυχώς αποδεικνύεται ότι οι κυβερνήσεις της χώρας μας, άλλη περισσότερο και άλλη λιγότερο, τη μεσαία τάξη τελικά την "αγάπησαν" περισσότερο στα λόγια τους, παρά στα έργα τους...