Ένας περιβαλλοντικός παράδεισος, το Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνη Τρίτση», «παλεύει» με την εγκατάλειψη, τις καταπατήσεις, τις οικονομικές ατασθαλίες και την εμπορική χρήση. Τα κτίσματα και η χρήση του πάρκου αποτελούν συχνά θέματα συγκρούσεων μεταξύ των κατοίκων, του φορέα διαχείρισης και των όμορων δήμων. Στο μόνο που συμφωνούν είναι η ανάγκη για καθαρισμό και συντήρηση, καθώς το πάρκο έχει εγκαταλειφθεί, με τις κτιριακές του εγκαταστάσεις να ρημάζουν. Το Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης» είναι το μεγαλύτερο πάρκο του λεκανοπεδίου της Αττικής με έκταση 1.143 στρέμματα, έξι φορές μεγαλύτερο από τον Εθνικό Κήπο και βρίσκεται μεταξύ των δήμων Ιλίου, Αγίων Αναργύρων και Καματερού. Μπορεί να μην μπαίνει στη διαδικασία αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας των 50 δισ. ευρώ, όπως μας ενημερώνει η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ), ανακύπτουν όμως προβλήματα με κτίσματα, καταπατήσεις και με την ως τώρα αξιοποίηση των εκτάσεών του. Μάλιστα υπάρχουν καταγγελίες πως καταπατούνται εκτάσεις μέσα στο πάρκο, δημιουργούνται τσιμεντένιες κατασκευές και περιφράξεις.

Tο ενδεχόμενο  να περάσουν σε άλλα χέρια μεγάλα πακέτα ακινήτων που ανηκουν σε μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις μεσω της εξαγοράς των δανείων τους είναι πλέον ορατό στην αγορά. Η απόκτηση ακινήτων υπερχρεωμένων επιχειρήσεων μέσω της αγοράς του χρέους που έχουν σε τράπεζες είναι μία διαδεδομένη πρακτική στο εξωτερικό η οποία έχει αρχίσει να εμφανίζεται πλέον και στην ελληνική αγορά. Αν και τα φαινόμενα στη χώρα μας είναι περιορισμένα και εστιάζονται κυρίως σε μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις εντούτοις τραπεζίτες δεν αποκλείουν τους αμέσως προσεχείς μήνες να εμφανιστούν  μεγάλα ξένα funds που αποτελούν «κυνηγούς ευκαιριών» και να κτυπήσουν επιχειρήσεις με μεγάλο δανεισμό για να αρπάξουν τα ακίνητα τους. Πληροφορίες φέρουν κάποια βρεταννικά funds να διερευνούν ήδη  περιπτώσεις επιχειρήσεων και κλάδων

Για επιχειρήσεις στις οποίες ο δανεισμός βρίσκεται στο «κόκκινο»,  επιχειρούν να αγοράσουν τα δάνεια αυτά από τις τράπεζες μαζί ασφαλώς με τα ενέχυρα . Ετσι βρίσκονται οι επιχειρήσεις σε χέρια τρίτων οι οποίοι είτε επιθυμούν να επενδύσουν σε συγκεκριμένες δραστηριότητες, είτε επιθυμούν να δημιουργήσουν εύκολες υπεραξίες προκειμένου να αποκομίσουν γρήγορα κέρδη μόλις επέλθει η ανάκαμψη στη χώρα εξυγιαίνοντας και μεταπωλώντας τα αποκτήματά τους. Το προβληματικό επιχειρηματικό περιβάλλον, και κυρίως η έλλειψη ρευστότητας είναι πολύ εύκολο να οδηγήσει κάποια funds με λίγα κεφάλαια σε εύκολα και γρήγορα κέρδη  Από την πλευρά των τραπεζών οι οποίες επίσης αντιμετωπίζουν έλλειψη ρευστότητας και αδυναμία σε αρκετές περιπτώσεις να χρηματοδοτήσουν αρκετές επιχειρήσεις που έχουν εξαντλήσει τις δανειοληπτικές τους ικανότητες οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα πως δεν θα υπάρξει πρόβλημα στην εκχώρηση δανείων προς κάποια funds σε αισθητά μικρότερο ποσοστό από το πραγματικό δάνειο (π.χ. στο 60% ή 70% της αξίας του) δεδομένου ότι οι ατέρμονες δικαστικές διαδικασίες για διεκδίκηση των απαιτούμενων από τους πελάτες κεφαλαίων είναι εξαιρετικά χρονοβόρες, κοστοβόρες και με πολύ αβέβαιο αποτέλεσμα. Επίσης , στα ενδιαφέροντα των δυνητικών αγοραστών εμπίπτουν και οι τουριστικές μονάδες, πολλές εκ των οποίων παραμένουν υπερχρεωμένες. Οι μονάδες αυτές αποτελούν συνδυασμό των υπηρεσιών τουρισμού και του real estate. Aντίστοιχες πρωτοβουλίες δεν αποκλείεται να αναληφθούν και για στεγαστικά δάνεια κυρίως μεγάλων και αξιόλογων ακινήτων. Εκεί όμως εκτιμάται πως σε μεγάλο βαθμό θα συναντήσουν την αντίσταση των τραπεζών καθώς σε αυτήν την περίπτωση οι ελληνικές τράπεζες εφόσον ξεπεράσουν τα νομικά εμπόδια έχουν αξιόλογο know how και μπορούν να πραγματοποιήσουν καλύτερη αξιοποίηση από εκείνη των λεγόμενων κυνηγών χρέους.